Şimdi bizim memlekette bir moda çıktı.
Çocuğunun gelişimi için,
Kedi köpek alın diyenler var.
Aileler de çocuklarına kedi köpek alıyorlar.
Beraberce yazlıklarına götürüyorlar.
Çocuk yazlıkta hayvanla oynuyor.
Yazın hava sıcak hayvan bahçede yaşıyor.
Yazlıktan dönüş başlıyor.
Hayvanı arabadan yolda indirip,
Bir ağaç altına bırakıp,
Ailece kaçıyorlar.
Hayvanda peşlerinden koşuyor.
Yorgun düşüp tek başına kalıyor.
Aile evine dönüyor.
Hayvanın yaşama şansı olursa barınağa gidiyor.
Şimdi bu çocuk bu şekilde yetişti.
Sıkıştığın yerde can bildiğin hayvanı bırak gel.
Bunun adı kişisel gelişim.
Bunlar da anne baba.
Sıkışınca bırak kaç.
Çocuk küçüklüğünde bunu öğrendi.
Kişiliği oturdu.
Aldığın eğitim bırak kaç.
Eğimin sonunda sıkışınca,
Karısını bırakacak,
Çocuğunu bırakacak,
Sonunda ana babayı da, huzur evine bırakacak.
Ama kişiliği oturdu.
Bu insanlar 3 kiloluk köpeğe kazık atıyorlar.
Sizde vicdan yok mu…
İnsanlık yok mu…
Ailenin babası ,
Sorsan önemli adamdır.
Bilmem nedir.
Karısı da bilmem ne derneği üyesidir.
Sorsan çocuk gelişimi konusunda saatlerce konuşurlar.
Tripleks, havuzlu yazlıkları vardır.
Ama 3 kiloluk köpeği sokağa bırakacak kadar vicdansızdırlar.
Karşınızdaki canlı.
Bakamayacaksan alma.
Ev köpeği sokakta yaşamaz.
Yemek bulamaz.
Bu ölmüş babanızın eski ayakkabısı değil ki,
Kaldırıma koyunca alsınlar.
Aldığı hayvanı dışarı bırakan onun yaşayacağını ummasın.
Vicdanı olan bunu yapmaz, düşünür.
Ama nerede, gün gelecek, bu eğitimi alanı da bakıma muhtaç hale geldiğinde bir yerde bırakacaklar.
Belki o an ben ne yapmışım diyecek, her şey çok geç olacak.