Otizm belirtileri, motor becerilerde, entelektüel ve sosyal becerilerde zorluklar veya farklılıklar içerir. Otizmli insanlar, otizm spektrum bozukluğu olmayan insanlardan farklı öğrenebilir, hareket edebilir, düşünebilir, iletişim kurabilir ve etkileşime girebilir.
Otizm, bir spektrum bozukluğu olarak adlandırılır, çünkü insanların yaşadığı semptomların türü ve bu semptomların şiddeti açısından çok fazla çeşitliliğe sahiptir.

Belirtiler
Semptomlar oldukça değişken olmakla birlikte, genellikle üç yaşından önce ortaya çıkmaya başlar. Ebeveynler, çocukların sosyal olarak nasıl etkileşime girdiği, uyarılma tepkileri ve iletişim kurma yetenekleri ile ilgili belirtileri fark edebilirler.
Otizm belirtileri, tekrarlayan davranışlar, sınırlı ilgi alanları ve etkileşimle ilgili sorunları içerir.
Otizm Spektrum Bozukluğu olan kişiler bu semptomların hepsini göstermeyebilirken, genellikle şağıdakilerden birkaçını gösterirler:

Göz teması kurmada sorun
Konuşmaları takip etme ve konuşmalara katılma zorluğu
Rutinler biraz bozulduğunda dahi aşırı sıkıntı
Sözlü iletişimle uyuşmayan yüz ifadeleri
Belirli konulara yoğun ilgi
Aktivitelerde zevk eksikliği
Duyguları veya ihtiyaçları kelimelerle ifade etme sorunları
“Rol yapma” oyununa katılmama
Dikkatlerini çekmeye çalışan insanlara yavaş veya cevapsız tepki
Tat, ışık ve koku dahil olmak üzere duyusal uyaranlara duyarlılık
Tetikleyici davranışlar (kendini uyaran, sallanma, parmak uçlarında yürüme veya el çırpma gibi
tekrarlayan hareketler)
Olayları başka birinin bakış açısından görmede sorun yaşama

Otizm bir spektrum durumu olduğundan, insanların hafif, orta veya şiddetli olarak tanımlanan semptomları olabileceğini hatırlamak önemlidir. Bazı kişilerde birkaç veya daha fazla semptom olabilir, ancak bunları hafif derecede yaşayabilirler.
Diğer durumlarda, insanlar kilit alanlarda yalnızca birkaç semptoma sahip olabilir, ancak bu semptomların bir sonucu olarak ciddi bozulmalar yaşayabilirler. Daha hafif otizm semptomları olan kişiler genellikle günlük yaşamlarında işlevsel olarak aktif olabilirler, ancak aşırı stres, takıntılı davranışlar, duyusal sorunlar, kaygı ve depresyon gibi başka zihinsel sağlık sorunlarına sahip olma olasılıkları yüksek olabilir.
Otizm genellikle çocuklukta teşhis edilir ve ekonomik sınıf farkı olmaksızın, farklı ırklara ve etnik kökenlere sahip kişilerde ortaya çıkabilir.

Teşhis
Otizm belirtileri genellikle ilk önce ebeveynler tarafından fark edilir, ancak diğer bakıcılar, öğretmenler ve doktorlar tarafından da fark edilebilirler.
Erken tarama ve değerlendirme önemlidir. Çocuğunuzun davranışından endişe ediyorsanız, çocuğunuzun doktoruyla konuşmanız önemlidir. Teşhis ne kadar erken yapılırsa, müdahaleler o kadar erken başlayabilir.

Değerlendirme
Çocukluk döneminde düzenli gelişimsel kontroller sırasında doktorlar, bir dizi gelişimsel dönüm noktasını takip eder ve farklı gelişimsel gecikme türlerini tarar. Çocuklar belirli dönüm noktalarını karşılamadığında daha fazla değerlendirme gerekebilir.
Ek bir değerlendirme sırasında, gelişimsel bir çocuk doktoru, çocuk psikiyatristi, klinik psikolog, dil ve konuşma terapisti içerebilecek bir grup uzman, yaşa uygun davranışlar, bilişsel beceriler ve dil becerileri dahil olmak üzere bir dizi şeyi değerlendirecektir.

Otizm tanısında kullanılabilecek bazı test türleri şunlardır:
Otizm-semptom anketleri
Gelişimsel izleme
İşitme testleri
IQ testleri
Otizm, iki yaşından küçük çocuklarda güvenilir bir şekilde teşhis edilebilir. Belirtiler, bir çocuğun yaşamının ilk üç yılında ortaya çıkmaya başlar. Eğer çocuğunuzun otizm belirtileri gösterdiğini gözlemliyor ya da düşünüyorsanız zaman kaybetmeden bir uzmana başvurmak oldukça önemlidir. Bu noktada uzmanın tanı ve tedavi yaklaşımına güvenip, sürece ne denli erken başlanırsa çocuğun ve ailenin yaşamsal süreçlerinde etkisi kendini gösterecektir. Yazının orijinaline ve tamamına ulaşabilmek için, ‘’Verywellmind, What is Autisim?’’ başlığına gidebilirsiniz. Keyifli Okumalar.
Sevgiler.