Yarı finalin ilk ayağında her iki takımda, ikinci ayak için gerekli avantajı  sağlamak için  sahaya çıktılar. Ankara spor en azından bir puan, Samsun spor ise mutlak birden fazla gol atarak üç puana ulaşmak istedi.. Bu tip maçlarda Samsun sporun en büyük kozu, her zaman  12 nci adamıdır... Taraftar 90 dakika boyunca bu görevini en iyi şekilde hatta fazlasıyla yerine getirdi.

Benim futbol anlayışıma göre Hüseyin hocamın oyuncu seçimlerinde sıkıntı var sanırım. Orta alandaki üçlünün oyun kurma, ikinci ve üçüncü bölgeleri ele geçirme çabaları sonuç vermediğinden, bütün  yük,  Umar ve M. Sinan'ın üstüne kaldı. Umarın,  aldığı toplarla ısrarla içe doğru kat ederek oynaması rakip on sekiz içine girmemizi engelledi. Böyle olunca da Adiloviçe  gollük posizyonlar üretilemedi. Bu oyuncunun da  pas almak için orta alana kadar inmesi bu bölgede bir kaos yaşanmasına neden oldu. Orta alanda adeta piknik yapan Arif'i oyundan almayı 70nci dakikada hatırlayan Kalpar hocam, Musa Aydın'ı sahaya sürünce, kanatlardan ve duran toplarda etkili olmaya başladık. Ve bunu karşılığını da 79 da M. Sinan'la aldık ( 1 – 0 )
          Tüm futbol hatalarına rağmen 1 – 0 lık  galibiyet her zaman rövanş için bir avantaj olmuştur. Ankara'da ki maçta, 90 dakikaya  1-0 yenik olarak başlayacak olan rakipte, bir an evvel önce gol atmanın sıkıntısı ve stresi yaşanacağından, Sayın Kalpar hocamın çok iyi bir strateji ve oyuncu kadrosuyla  maça başlayacağını tahmin ediyorum…..