Hani nerde denilse  yok gibi adeta gerçi engelliyim diyenlere ihtimal edilmiyor ya.

Hep konuşuruz insan hakkından , özgürlükten , adaletli gelir dağılımından düzenlemeler yaparız kanunlar çıkartırız  genelgeler  yayınlarız.

Bütün bunlar olmasa olmazlarımız güzel şeyler olacak mı ? dersek ben umutluyum ancak görev bize düşüyor hep başkalarından bir şeyler beklemek yerine bizde varız demeliyiz yaşıyoruz canlıyız .

Bir çok konuda engelliliğimize pozitif ayrımcılık getirildi yasa yapıldı kanun düzenlendi genelgeler yayınlandı hatta üstüne üstlük binaların fizibiliteleri çıkartıldı yolların , kaldırımların , çevre düzenlemelerinin standartları projelendirildi  hepsi hazır   AMERİKAYI yeniden keşfetmeye gerek yok.

Bina girişlerinin rampalarının standart ölçüleri  çıkartıldı.

Asansör kapılarının genişlikleri ölçüleri belirlendi.

Işıklı sesli levhalarının standartları yazıldı çizildi.

Yaşamı kolaylaştırmak adına.

Peki yapılmıyor mu diyeceğiz elbette hayır birçok şey  eskiye nazaran  çok daha iyi ancak yeterlimi hayır.

Şimdi önümüzde yerel seçimler var parti ayırmaksızın ki  hiç fark etmez ilçe belediye başkanları seçimlerinin yanı sıra belediye meclis üyeleri de  önemli ancak belediye başkanlarının meclis üyelerinin önemi her zaman göz ardı edilmiştir Neden bu belediye meclislerinde il encümen üyeliklerinde en az 1'er tane engelli arkadaşımız olmasın.

Neden yok bilinmez meclis üyeliklerine talep mi yok ? bildiğim kadarıyla var ancak yok denilecek kadar az.

Birde şöyle bir problem var sağlıklı arkadaşlar partilere para yatırarak meclis üyeliği tercihinde bulunuyorlar.

Ne yaparsın ki engellilik sadece yaşamı bir eksikle  tamamlamak değil yanı sıra maddi zorlukta var işin içinde.

Vatandaş haklı olarak parasını yatırmış sıralamayı bekler sen engellisin para'da yatırmamışsın sıralamada  ona göre yapılır doğal olarak.

Anlayacağınız işimiz zor.

Biz engelliler  arasında uyum var mı dersek ne yazık ki şimdilik görünmüyor ancak hemen savunmaya geçersem  biz engelliler arasında uyum yok derken ben bunu sağlıklı bireyler arasın da'da göremiyorum engelsiz sivil toplum örgütlerin de'de bir çok problem uyumsuzluk yaşanmasa belki bizde örnek alacağımız birileri de olurdu Neyse bu haftaki köşemiz engelliliğimiz peki diyeceğiz belediye meclis üyeliklerinde olursanız ne yaparsınız ? Şimdilik düşüncem Avrupa uyum yasalarına göre her şeyin standardı belirlenmiş , projelendirilmiş erişilebilirlik  ve ulaşabilirlik deki mevcut projeleri hayata geçirebilmek.

Bir iki örnek dersek çevre düzenlemelerinin yolların , kaldırımların standartlara uygun yapılmasının  öncülüğü  yapılabilir.

En azından bundan sonraki meskenlere yerleşim ruhsatı verirken bina girişlerinin asansör kapı ölçülerinin standartlarına uygun olması talep edilir.

Işıklı ve sesli uyarı levhalarının düzenlemesi yapılabilir

 Engellilikte   empati  yaparsak görülecektir ki bu bizim engellilik adına istediğimiz talep ve isteklerimiz bir çoğumuzun yaşamını kolaylaştıracaktır.

Hiç mi yaşlanmayacağız ?.

Hangi birimizin evinde , yakınında bebeği yok ?.

Hangi birimiz hasta olmayacağız.

Hangi biriniz yarın engelli olmayacağınızın garantisi var?.

%14 engelli nüfusun %3'ü doğuştan engelli %11'i ya iş kazası ya trafik kazası ya sağlık problemi ya da sağlıksız dengesiz beslenmeden kaynaklandığını düşünürsek talep ve isteklerimizin ne kadar doğru olduğu görülecektir.

Engellisiyle engelsiziyle  yaşadığımız ilde ilçede kendimizi  büyük bir ailenin bireyleri  olarak görürsek hiçbir sorunun ve problemin bize engel olamayacağını göreceğiz .

Ancak mahalle aralanın yolların kaldırımların bina girişlerinin kısacası ortak yaşam alanlarının  standartlara ve projelere uygun olmasını isterken sağlıklı bireylerin  dönüpde  bize  bize bile uygun değil  bizde rahat yürüyemiyoruz seyehat edemiyoruz  dedirtmemek de lazım.

Saygılar sevgiler benden  en güzel engelsiz yarınlar da siz değerli okuyucularımızın olsun