Bir önceki yazımda “Samsun Fener'i nasıl yener?” demiştim.
Esasında çok az kişi dışında herkes fark yiyeceğimiz konusunda hem fikirdi.
Maç öncesi konuştuğum bir çok arkadaşım umutsuzdu.
Karşılaşma sonrası ise tebrikleri kabul etmek bize nasip oldu.
Hiç kuşkusuz hoca ilk kez bizim düşündüklerimize yakın bir takım tertibiyle maça çıktı.
Geçen yıldan birbirini  tanıyan beş oyuncu sahada yerini alınca topla daha rahat hareket ettiler, topu arkadaşlarını  görmeden kullandılar.
Biz haftalardır bunu söylemeye çalışıyoruz.
Yerel basının da ısrarıyla hoca dersini iyi çalışmış.
Kanatları rakibe kapatan, orta alanı ve defansın göbeğinde topa ilk basan bizim oyuncularımız olunca
Fenerbahçenin gol atma ihtimali tamamen şansa kaldı.
Eğer bizim oyuncularımız özellikle Zenke ve Bance biraz daha dikkatli olabilse İstanbul'dan  en azından 1-0 ile dönebilirdik.
Özellikle Zenke'nin altı pastan dışarıya gönderdiği top kaleyi bulsa sonuç inanın çok daha farklı olurdu.
Şükrü Saraçoğlu stadında taraftarının boynunu bükük evlerine göndermeyen futbolcu  kardeşlerimize çok teşekkür ediyoruz.
Kemal Tokak, Murat Yıldırım ve özellikle Adem Alkaşi 'yi ayakta alkışlıyorum.
Bu beraberlikte diğer arkadaşlarının yanında onların emeği büyük.
Şimdi Karabük ile oynayacağımız karşılaşma büyük önem taşıyor.
Konsantrasyonu  yüksek maçlardan sonra oynanan karşılaşmalar zor olur.
Aman dikkat diyorum.
Cesaretli oyunlarından dolayı hem  hocayı hemde futbolcu kadeşlerimizi tebrik ediyor, teşekkürlerimi sunuyorum.