O gün, gazi devlet hastanesinde beş gündür mide kanamasından tedavi gören kayın validemin taburcu edileceği haberini aldığımız 24 Haziran salı günüydü. Sabah saat 09/00 gibi emektar vasıtamız 94 model Renault steyjin aracımla eşimi hastaneye bırakarak taburcu işlemlerinin ardından beni aramasını söyledikten sonra, daha önceden planlayıp anlaştığımız üzere ev kapıları ile mutfağın boyanması için boya almak üzere Gül san sanayi sitesine geçtim.

İlkin arızalı olan balkon PVC kapı kilidini aldım. Gül san sanayi cami karşısında şahin oto gaz servisinde çalışan yeğenim Yücel'e uğrayıp bir çayını içerken, hastane personeli yeğenim Nuray özenç'in saat 10/20 gibi taburcu işlemleri tamam, seni bekliyoruz haberi üzerine yola çıktım.

Miğros kavşağına geldiğimde trafik lambalarına takılmadan 100 yıl bulvarına döndüğümde, tahminim 100 mt kadar ileride Canik kaymakamlığı ilerisinde bulunan trafik lambalarına ve araç trafiğine baktığımda, yolun sakin lambaların yeşilde olduğunu gördüm…

Sanıyorum hızım 50 civarlarındayken lambalara 20 mt kala ışığın sarıya dönmesiyle her zaman ki gibi aracımı frenlemeye kalktığımda, araç sola çekerek kaymaya başladı. Orta kaldırım (refüje) çarparak önce sağ kapılar üstüne sonra da ters devrilerek tekerlekler havada kalarak devrilmiş, araç hala çalışmakta idi. Kontağını çevirip aracı istop ettirdim.

Araçtan çıkmadan evvel sağı solu ve kendimi kontrol ettikten sonra sakin bir şekilde araçtan çıkmayı düşünürken, etraftan koşuşan insanların heyecan ve panik yapmasına karşın;

Sakin olun! Bende hiçbir şey yok, diyerek araçtan dışarı çıktım.

Kendimi iyice kontrol edip bir iki adım attım ki, bazı insanların,

“sıcağı sıcağına bir şey anlaşılmaz” dikkat edin ikazına kulak asarak orta kaldırım kenarına oturduğumda, bir bayan bir yandan su veriyor diğer yandan sol elimin üstünde meydana gelen çiziği kâğıt peçete ile silmeme yardımcı oluyordu.

Aracımın frenleri tutmayıp kayarak orta refüj bordürüne ve yol ayrım çit demirlerine çarparak trafik lambalarına beş metre mesafede durmuş, çoğu vakit oldukça yoğun trafik akışına şahit olduğum 2.hat dolmuş ve acemi şoför eğitim güzergâhı olarak da hizmet veren bu yolda, bir başkalarına zarar vermeden kurtulmuş olmanın sevinciyle yüce Allaha sonsuz şükürler ediyorum…

Beni oturtup su veren bayana, bekleyin ambulans gelecek diyerek yardım etmeye çalışan insanlara, geçmiş olsun diyen polis memuruna,

Kısa süre içinde kaza mahalline gelen Ambulans ve görevlilerine, gazi Hastane personeli hemşire yeğenim Nuray Özenç ve acil servis personeline, Haber alır almaz hastaneye koşan eniştem Hicabi özenç 'e, uğur Tüzen'e,

Sıcağı sıcağına kaza mahalline koşturan ŞAHİN OTO GAZ personeli Mustafa YILDIZ usta ve yeğenim Yücel Bilgin'e, ayrıca aracın çekilmesine katkıda bulunan Mustafa ustanın şahsında tüm ŞAHİN OTO GAZ çalışanlarına teşekkürler…

İlk kez yaşadığım ve hiç unutamayacağım anılarımdan biri olarak hayatıma giren 24 Mayıs 2011 gün ve saat 10/30 da yaşadığım bu kazayı görüntüleyerek kamuoyuna duyuran Haber gazetesi muhabiri Sayın Mehmet Ertuğrul'a,

Telefon eden ve ziyarete gelerek güzel dilek ve dualarda bulunan tüm eş dost arkadaş ve yakınlarıma teşekkür eder,

Aynı güzel dilek ve dualarla kazasız belasız sağlık ve mutluluklar dilerim…