Yurdum insanı çok garip. Garip diyoruz isteklere  ve  konuşulanlara bakıldığında özgürlüklerden, ileri demokrasilerden dem vuruyoruz konuşurken. Avrupa Birliğinden, çağdaşlıktan ve insan haklarından söz ediyoruz.

Ama gel gelelim içinde yaşadığımız toplumu, halkı hiç tanımıyoruz öyle değilmi beyler?

Bundan önceki yazılarımda, engelliler haftası olması münasebetiyle toplumsal duyarlılıktan söz ediyorduk.

Nerde o söz etmekler? Toplumsal bilincin olmadığı yerde duyarlılıktan söz etmek mümkün mü?

            Çok garip! Benim sağlık bakanımın bir görme engelli vatandaşa söz ettiği konuşmaları yakıştıramadık.

            Fakat sevgili sağlık bakanı acıda olsa toplumun engelliye bakışını gözler önüne serdi.

            Biz ne kadar yakıştıramasak bile sayın sağlık bakanı tüm içtenliğinle samimi duygularını itiraf etmişti belkide istesekte istemesekte.

İşte onun için diyorumki yurdum insanı çok garip. Bu konuşmalar, bu sözler bizlere bir ayna olsun.

Gerçekti bunlar içinde yaşadığımız toplumun gerçek yüzüydü.

Bu bakış açısına önce toplum olarak çok kızdık.

Sizler gibi öfkelendim, acıdım sonradan kendime geldim. Demekki ne kadar kendimizi kandırıyoruz, gerçekleride kabullenemiyoruz.

            Toplum öncüsü olan bir bakanın hemde sağlık bakanının samimi düşünceleriydi bütün bu konuşmalar. Ne yaptın be bakan politika yapacağım diye bir kilo inciri kaka ettin hiç söylenirmiydi bir insana görme engelli olmana rağmen seni işe aldık demek! Özürünü yüzüne vurmak. Bu onun kabahatimiydi Hak Taala öyle istemiş öyle yaratmış.

Toplum duyarlılığından bahsediyorduk yazılarımızda. Nerde….  Bilincin  olmadığı yerde  duyarlılıktan söz etmek mümkünmüydü?  Şu acı bir gerçekki hangi okulu okursan oku, öğretim düzeyi ne olursa olsun, ister sıradan bir vatandaş ister memur ister amir, sıradan bir işçi ister vekil ister bakan ister avukat ister hakim ister savcı  olman yetmiyor. İçinde yaşadığın toplumun bilincine varmak için duyarlılık göstermek, bilinç olmadan olmuyormuş. Bu samimi itiraflar belkide bizi kendimize getirdi.

Madalyonun diğer yüzüde çok daha bir başka .

Bartınlı ey güzel kardeşim! Sen arkadaşların adına bir duyarlılık göstermişsin, sekiz ay ücretsiz ve sigortasız çalışarak bir asgari ücretli şirket işine girmek için bedava çalışmışsın (söylevine göre) senin neyine 6 tane çocuk!  Benim başbakanım en az 3 tane demişti sen onuda ikiye katlamışsın. Yurdum insanı çok garip! Bak sağlık  bakanı sana  ne diyor görme engelli olmana rağmen seni işe aldık. Hiç öfkelenmeyelim bu sözlere  yansıması ne olur diye. Benim sağlık bakanım gerçekleri ifade etmişti sana.

Burdan alınması gereken acı ama gerçek bir ders var. Bu sadece engelli yurttaşlara bakış açısı değil sıradan vatandaşlara bakış açısıydı toplumun ileri gelenlerinin, zenginlerimizin, makam mevki almış bürokratlarımızın kısacası kendini dar gelirli sıradan vatandaşın haklarının üzerinde gören bir bakış açısıydı ne yazık ki. Şu da bir gerçek ki bu söylediklerimiz herkes için de geçerli değil tabi ki. Çok ta dört dörtlük olanlar da var içlerimizde.

Şimdi diyeceksinizki sana ne oluyor?

Evet, ne olursa bana ve benim gibilere oluyor. Ben de Bartınlı arkadaşım gibi uzun süre asgari ücretli çöpçülük, odacılık yaparak yaşamımı idame ettirdim, onurumu ve haysiyetimi kurtarmak pahasına. Şimdi de asgari ücretli bir emekliyim. Farkındayım, biliyorum Bartınlı arkadaşın çektiğini. Çünkü bende hergün yaşıyorum.

Öyle zor ki hem de çok zor. Onuru, haysiyeti ve şerefiyle dimdik ayakları üzerinde durabilmek. Çünkü içinde yaşadığımız sistem sana yaşam hakkı vermiyor. Bu niye böyle diye sorulduğunda da alacak olduğun cevap aynen işte böyle oluyor.

At binenin, kılıç kuşananın,

Bal tutan parmağını yalar.

Arkanda dayın varsa her işin çözülür.

Kır şişeyi dön köşeyi.

Paranın açmadığı kapı yoktur.

Sözleri ortak kanınında bu yönleriyle doğru kabul edilmesi insan varlığını, insan onurunu, kişiliği, karakteri tartışılır duruma getirdi. 

Neyse diye yine geçelim, fakat bir anda olsa kendimizi o dışlanan, hakir görülen insanların yerine koyalım.

Onun için diyorum ki yurdum insanı çok garip.

Gördüm, duydum, gördüklerimi ve duyduklarımı ben böyle algıladım siz değerli okuyucularımla paylaştım. Sizler ne düşünürsünüz bilemem. Saygılar sevgiler benden onurluca sevgiyle yaşam da siz değerli okuyucularımın olsun. Hoşçakalın şimdilik…..