Tatlılık

   Katır, devenin cevaplarını tasdik eder, üstünlüğünü kabul eder, ondan yardım diler ve ona samimiyetle sığınır, deve de onu baba ve padişah gibi okşar, ona yol gösterir ve yardım eder.

   Katır: “Ey deve! Doğru söyledin.” dedi. Bunu söyleyip gözünü yaşla doldurdu. Bir müddet ağladı ve ayağına kapanıp dedi: “Ey kullarının Rabbinin seçtiği! Kutlulukla beni kulluğa kabul edersen sen, ne zararı vardır?” Deve dedi: “Madem benim önümde kabul ettin, yürü, zamanın afetlerinden kurtuldun sen. İnsaf ettin ve beladan kurtuldun, sen düşmandın, dostlardan oldun. Kötü huy, senin varlığında asıl değildi. Temelden kötü kişi ancak inkârcı olur. Eğreti kötü kişi, kabul eder ve tövbe arayıcı olur. Âdem gibi sürçmesi eğretiydi. Çaresiz hemen tövbe etti. O İblis"in suçu, asıldan olduğu için güzel tövbeye doğru yolu yoktu. Git çünkü kendinden ve kötü huyundan, ateşin alevinden ve vahşi hayvanın dişinden kurtuldun. Yürü, şimdi talihi elde ettin. Kendini ebedi bahta attın. Sen, “Kullarımın arasına gir”i kazandın. “Cennetime girin”i* elde ettin.

   Kulları arasında kendine yer edindin. Gizli yoldan cennete girdin. “Bize doğru yolu göster”** dedin. Doğru yol senin elini tuttu ve seni nimete götürdü. Ey aziz! Ateştin, ışık oldun. Çoraktın, üzüm ve kuru üzüm oldun. Bir yıldızdın. Güneş oldun. Mutlu ol. Alah doğruyu daha iyi bilir. Ey Hak ışığı Hüsamettin! Balını al, süt havuzuna at. Böylece o süt, tadının değişmesinden kurtulur, tat denizinden tadı çoğalır. O elest denizine ulaşır. Deniz olunca her değişip bozulmadan kurtulur.

   O bal denizine bir kanal bulur. Herhangi bir afet ona tesir etmez. Ey Allah aslanı! Aslan gibi bir kükre de o kükreme yedinci kat göğe gitsin. Bıkmış, doymuş canın ne haberi vardır? Fare, aslanın kükremesini hiç tanır mı? Kendi hâllerini, iyi özlü deniz gönülüler için altın suyuyla yaz. Cana can katan bu söz, Nil nehridir.  

   Baba ve padişah gibi korunup gözetilmek için öncelikle insanın yerini bilmesi gerekir. Karşısındakilerin de baba mı, babacık mı, babalık mı oldukları iyi tespit edilmelidir. Kötülük asılda, genlerde olmamalıdır. Eğreti kötülükler tövbe yoluyla insandan uzaklaşır.

   Kuru bir ateşken ışık olmalısın. Çorakken üzüm olmalısın. Yıldızken güneş olmalısın. Tat ve tatlılık istiyorsan balını süt havuzuna atman yeterli olacaktır.  –Mesnevi-

*Fecr, 29.

**Fatiha, 7.

 

Önceki ve Sonraki Yazılar
YAZIYA YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.
İsa Abanoz Arşivi
SON YAZILAR