"Başarısızlık ve felaketlere rağmen ,hayata karşı güvenlerini sonuna kadar saklayabilen iyimser insanlar,daha çok iyi bir anne tarafından büyütülmüş olanlardır. " demiş  Andre  Mauroıs 

Babanın bir damlası ile döllenen  annenin damarlarındaki kanla beslenen cenin dünyaya geldiğinde gözlerini ilk annesine açar.Anne sütüyle beslemeye başlar ,ninniler söyler .emeklemeye başladığında elinden tutup yürümesini  öğretir.önüne koyduğu yiyeceği eline kaşık verir açlığını kendisinin gidermesini öğrenir.ninniler şarkılara dönüşür  bebeğiyle oyunlar oynar  paylaşımı öğrenmesi gerektiğini bilir.agularını somut kelimelere dönüştürmesi için onunla sohbet eder.arkadaşları olmaya başladığında birlikte yaşamasını öğrenmeyi yine annesinin doğru davranışlarından öğrenir. çoğu zaman ikinci kardeş gelir kardeş ana baba birlikteliği annenin aile bireyleriyle olan tutumlarından aile kavramını öğrenir.Okul sırasına ilk annesiyle oturur.?ali gel ,elif ipi tut? gibi kelimelerle alfabeyi öğretmeninden öğrendiğini annesiyle tekrarında sonra beynine yerleştirir.

Kelimelerle anlatılamayan fedakarlık  ve karşılıksız sevginin tarifi yalnızca ?anne?dir.Yıllar geçince geriye dönüp bakıldığında her anne evladını yetiştirmenin dışında sanki başka bir uğraşı yokmuş gibidir.evlat ergenlik sıralarında her şeyi kendisi bilir duruma gelir anneyi tanımayanları olur.üçüncü şahıslar hayatına renk verir.anne üzülmez bu duruma yada üzülse bile  belli etmez evladını kaybetmek istemez.evladı için her şeyin en iyisini düşünür uygulamaya çalışır başarılı olur yada olmaz şartlara duruma göre değişir.

Aslında her kadın anne olana kadar çocuk tur evladı ile büyür olgunluğa erişir.acısı tatlısı ile yaşamın basamaklarında  her gün bugün başlamış gibi hayata  devam eder.çocukları üzüldüğünde  anne içten içe kahrolur.?bir anne  yüreği dibinde her zaman af bulunan bir uçurumdur? demiş  Balzac.

 Canım anneme yazdığım bir şiirimle bu haftalıkta bu kadar. hayata dair sevgiyle kalın.

                       Anneme

Umuda demir atılmış sensiz

Bir güne daha merhaba

Her mevsim hazan çiçekleri

Açan gönlüm isyanlar da.

varmı dır  sızıntı güneş ışığı

Kayboluversem kollarında

Çocuk gözlerinle sevinişin

Mutlu olduğunda bakışların

Yüreğimde kabullenmem özlemini

Her aklıma gelişinde içimin acısı ile

Bastıramam gözyaşlarımı duygularımı

Kelimelere dökeceğim gelir.