Dün Ankara deplasmanı yapan Samsunspor'u iki farklı telden ele almak lazım. Birincisi saha dışındaki Samsunspor. Her zaman olduğu gibi gitti kentte itibar gören, sempati toplayan, insanların ah edip vah edip neydi eski Samsunspor adı altında anılarını paylaştığı Samsunspor. İstanbul ve Samsun'dan grup halinde veya ferdi olarak maça akın edenler , Ankara'da yaşayıp bu maç için organizasyon hazırlayanlar, Kızılay Meydanı'nda Samsunsporluları görünce gözleri dolan genç asker kardeşim, yarın üniversiteye başlayacak olan ve elinde valizleri ile İstanbul,İzmir hatta Antep'e gidecek olan taraftarlar, cebindeki son parayı da fahiş bilet fiyatı olarak 20 tl karşılığında Hacettepe takımına teslim edenler, Çubukspor'un maçına giderken bizleri görüp kırmızı-beyaz çeken Ankaralılar, Yaşar Doğu'nun heykeli önünde gururla yerel basına poz veren bizlerin kareleri ile renklenen Samsunspor taraftarları bize Samsunspor'un ne demek olduğunu bir kez daha hatırlattılar saha dışında.  Ama saha içinde girince ne olduğumuz ortaya çıktı, takke düştü kel göründü. Öyle bir maç ki anlatacak bir pozisyon yok. Son 60 dakikaya 1-0 geride oynayan Samsunspor eski kalecimiz Ercüment'i yere değdirmedi. İnanın değdirmedi, abartmak için söylemiyorum Hacettepe kalecisi bu maçta giydiği formasını yıkamadan bir diğer maçta rahat bir şekilde giyebilir. Samsunspor'da Adem ve Murat hariç mücadele veren oyuncu da yoktu ne yazıkki. Özellikle Adem kanadında o kadar yalnız kaldı ki maçın sonlarına doğru kaçak oyuncumuz Turgut'a veryansın etti. Savunma desen güven vermiyor, Kenan randımanlı değil Turgay formda değil, solda Serkan ters ayakla oynamanın handikapı ile hucüma destek veremiyor. Orta sahada Ömür ve Hakan iki pas üst üste yapamadılar, ikisi de tanınmayacak halde kötüydü. Hakan Akman son vuruşlarda etkisiz, Volkan Çekiç ise ikinci yarıda abartısız söylüyoruym 15-20 dakika ayağına top alamadı sol kanatta. Giorgi sadece hucüm presimizi arttırdı hava toplarında etkisizdi. Oyuna sonradan giren İlhan Ummak'ın bu hali ile Samsunspor'a hiçbir katkısı olamaz. Yaşar Doğu'nun hemşerileriyiz diye güreşçi gibi fiziğe sahip olmak futbol standartlarında doğru değil.
Dikkat ederseniz Turgut'tan bahsetmedim onu ayrı ele almak istedim. Bir oyuncu düşünün sahte pres yapıyor, dostlar alış-verişte görsün hesabı. Hava toplarına boynunu eğerek çıkıyor. Aldığı her topu taç çizgisinin oraya hapsediyor. Ne verkaç yapıyor ne de pası düşünüyor. Takımın en uzun adamlarından olmasına rağmen bütün duran topların başına geçiyor, alakalı-alakasız kombinasyonlar deniyor. Kaleci ile karşı karşıya bomboş pozisyonu harcıyor, Volkan Çekiç'e pas atmıyor yeri geldiği zaman bencilleşiyor. Samsunspor takımı da bütün taktiği böyle bir adamın üzerine oynanan toplarla hazırlıyor , Turgut efendinin ayağına top gelmeden bu takım atağa çıkmıyor, Volkan gibi bir ismi 15-20 dakika sol kanatta buz gibi soğutmak pahasına! Sonra maçın son dakikaları oluyor gamsız Turgut, taraftardan paparayı yiyor, Tepki alacağını bildiği için herkes soyunma odasına giderken, kulübeye kaçıyor sanıyor ki taraftar gidecek. Ama Samsunspor taraftarı aptal değil bekliyor kendisini. Kötü performasına haklı olarak tepki gösteren taraftara alkışlarla karşılık veriyor, gülücükler saçıyor! Soyunma odasına giderken de edepsiz bir hareket yöneltiyor taraftarlara! Sanki Samsun'da bir daha hiç karşılaşmayacak gibi!
Samsunspor takımı, Hacettepe gibi iki pas yapamayan dandik bir takıma yeniliyor, oyuncuların hepsi sahadan başı dik ayrılıyor. Kimse de üzülme belirtisi yok, kimisi gülüyor, kimisi Hacettepe'deki arkadaşı ile şakalaşarak sahadan ayrılıyor. Arkalarında 1000 kadar emekçi taraftarda 90 dakika susmadan bu adamları destekliyor. Samsunspor bu ligde Hacettepe'yi bile yenemediyse bu takım paraşütsüz küme düşer açık ve net ! Böyle rezil bir düzenden başarı beklemek hikaye!