Maymundan insan olmaz. Ancak bugün bazı insanlar, değişik evrimler geçirerek insandan başka türlere terfi yapmış durumdalar. Maymunlaşmışlardır. Köpekleşmişlerdir. Sırtlanlaşmışlardır. Aslanlaşmışlardır. Tilkileşmişlerdir. Gergedanlaşmışlardır. Öküzleşmişlerdir. Ne derseniz deyiniz. Hangi özelliğini bir hayvana benzetirseniz o hayvana dönüşmüştür deyin. Korkmayın.

   Dünüyle bugünü arasında çok fark görürsünüz bu insanların. Dününü de bildiğiniz için böyle bir kıyaslama yapabilirsiniz. Doğallığı ve doğal hayatı tek tahrip eden insanoğludur. Genlerine uygun davranmaz çoğunlukla insan. Zamana zemine göre tavır ve davranışları değişir. Kişiye göre farklı muameleler takınır. Kürke bakarak karşısındakine önem verir.

   Bir arkadaşım tırnağıyla kazıyarak, mücadele ederek müdürlüğe kadar yükseldi. Kutlamaya gittiğimde “Arkadaş koltuğa oturur oturmaz değişmişsin.” dedim. Çok şaşırdı arkadaşım. Ne kötüyüm değil mi? Öyle bir günde böyle mi denirdi? Bir anda muameleleri, bakışı, konuşması, duruşu, kaş göz hareketleri nasıl değişir insanın böyle? Bir anda insan nasıl mazisini, eski mücadelelerini unutur? Bir anda insan nasıl apayrı bir insan olur. Şaşmamak çok zor bir ruh hali…

   İnsanın şeytanı insandır. Bir insanın kötüye gidişini gördüğü hâlde onu uyarmayanlara sözüm var. Öyle zamanlarda acı söyle de dost olduğunu anlayalım! Herkesin dediklerini söyleme. Adamı Molla Kasım"a bırakma! Kasım"ın uyarması sert olur. Adama tövbe zamanı bile kalmaz. Adam tamamen kaybolur. Şehrini terk eder. Yuvasını terk eder. İnsanlığını unutur.

   İnsanlara bazı fırsatlar kırk yılda bir de olsa gelebilir. Bu fırsatların bir imtihan olarak algılanması gerekir. Bu fırsatların elden gidebileceği de unutulmamalıdır. Çok kısa süre sonra o koltuğa başkası oturacaktır. Bir göz açıp kapama süresi kadar gelecektir kişiye koltuk saltanatı. Koltuğu henüz ısıtamadan başkasına terk edecektir. Bu durum onu daha da hırslandıracaktır. Makam mevki mücadelesi daha da kızışacaktır. Siyaseten bir yerlere gelmenin tadını aldığı için de mücadelesi daha çetin bir hâl alacaktır. Kim iktidar olursa olsun koltukçular hep aynı yüzler. Onlar siyaseten bir yerlere gelmenin bütün yollarını çok iyi bilirler. Yalvarma, yakarma, el etek öpme, gizli biatler yapma, gizli sözler verme… Arka bahçelerde çok gizli pazarlıklar yaparak gemilerini yürütürler bunlar. Tabii ki bu dünyada ve bir yere kadar, öküz ölene kadar. Sorsanız müdürlüğü, makamı istemiyor gibi görünmekten de geri durmaz. Külahıma anlat onları. Makamı vermesinler de bak! Nasıl küfredersin dün gezdiklerine. Onlardan adam olmaz dersin. Onlar yalancı, dolancı, düzenbaz, işe yaramaz… Bir sürü suçlama. Ancak niye? Kısa sürede bu değişim niye? Dün böyle demiyordun. Bugün n"oldu? Ha makam vermediler değil mi? Makama layık görmediler değil mi? Böyle kısa sürede böyle bir evrim, koltukta yumurta soğutmak istemeyen kuluçkacılardan başka hiçbir canlıda görülmez! Dünya buradaki evrim gibi bir evrime tanık olmamıştır. Buna insan evrimi diyoruz. Makam evrimi. Geldiği yerleri unutma. Bugünü için yarınlarını mahvetme. Yükseklerdeyken selam vermediklerinden yarın selam almamayı hak ederler bunlar.

   Bu ani değişiklik sadece makamcılarda görülmez. Yolcusu yokken yolcuyu tacizle ikna etmeye uğraşan, doluyken bekle nasılsa bana kalacaksın diyerek hiç oralı bile olmayan dolmuşçu da böyledir. Öğrenci sıkıntısı yaşarken veliye her türlü kolaylığı, indirimi sağlayan, ilgi gösteren, kurlar yapan bir dershane veya sözüm ona eğitim yuvası; sınıfları doldurdu mu sana hiç bakmıyor. Nereye gidersen git diyor. Minnetsiz davranıyor. Sanki biz sana mecburuz. O başka yere gidemez, diyorsun. Bizdendir o, bizden. Bize mahkûmdur. Biz dün arkadaştık. Bugün değiliz ama. Bugün sen değiştin. Evrim geçirdin. Ben seninle olamam. Dünkü insan değilsin sen artık. Makamsız ancak samimi, parasız ancak paylaşımcı, nüfuzsuz ancak destekçi… olan kaybettiğim seni arıyorum ben. Ben seni kaybettim. Bu hâline üzülüyor ve acıyorum.

   Son söz olarak sadece şunu diyebilirim: Titre ve kendine gel. Gittiğin yol yanlıştır. Tuttuğun takım faydasızdır. Takılıp gezdiğin insanlardan sana, bana fayda yok! Kendine gel. Yoksa zaman adamı kendine getirir. Hem nasıl getirir! O zaman de iş işten geçmiş olur. Toplumun belirli kademelerindeki evrim geçiren insanlar, kendinize geliniz. Sonunuz iyiye gitmiyor.