Thomas Edison ampulü icat edene kadar binlerce başarısız deneme yapmış "Yaşadığınız bu kadar başarısızlık size ne hissettirdi" diye sorulduğunda, Edison "Ben başarısız olmadım ki, sadece ampulün işlemeyen 10000 çeşidini buldum" demiş . Ya sonuç çıkmasaydı o denemelerden, ampul bulunmasaydı ,bir amaç uğrunda çalışmaktan ileriye gidemeyecekti tüm faaliyet. Tüm denemeler Edison’a deneyim tecrübe kazandırmıştır.

Edison, bir şey icat etmek için binlerce deneme yaptı da, gerçek hayatta aynı yanlışı birkaç kez yapma lüksümüz var mı ? Düşünsenize ülkede ki gelişmelere karşıyım, milyonların yaşadığı ülkede  binler ile konuşulan insanların istekleri yerine gelecek, kalan milyon bu azınlığın umurunda dahi olmayacak. Biz düşüncelerimiz için sokağa çıkacağız, yakacağız ,yıkacağız düzeni , oluşan kaos ortamından ne biz, nede koruyanlar düzeni sağlayamayacak, ve o tökezleme ile milyonların hayatı değişecek.

Olmaz değil mi böylesi bir şey, İsviçre'de yaşıyorsanız tabi ki olmaz, Lüksemburg’da yaşıyorsanız  neden olsun, hatta Malta’da olmayabilir ama Irak’ta, Afganistan’da Suriye’de olur.

Çünkü buralar emperyalizmin hareket sahalarıdır, çünkü emperyalizmin doymayan midesi buradan doldurulur ve onların halkları mutlu yaşarken, senin halkının arasına fitneyi sokarlar ve o halk hiçbir şeyden ders almaz.

Geçmişten ders almak için bazı şeyleri yaşamamız mı gerekiyor ?

Osmanlı İmparatorluğunun yıkılışı bizim için ders olmaz mı ? Tarih kitaplarında bu anlatılmadı mı bu ülkenin çocuklarına?

Uhud Savaşında dağın eteklerine yerleştirilen okçulara, bulundukları yeri terk etmemeleri söylenmesine karşın ,emri dinlemeden ganimet peşinde koşmaları bir ders olmaz mı? Bu sorumsuzluğun sonucunda neler kaybedildiğini okumadı mı bu ülkenin çocukları?

Fatih'in İstanbul'un fethinde Vezirin Bizanslılara "Dayanın "diye mektup gönderilmesinden bir ders alınmaz mı ? Aylardır süren kuşatmada bunun içeride kilere nasıl psikolojik destek verdiğini anlayacak kadar olgunlaşamadı mı bu ülkenin çocukları?

Savaşta yeni çıkmış Ordu'nun isyanlar ile uğraşması ,bu isyan hareketinin altında Emperyalist devletlerinin oyunu olduğunu, okul sıralarından beri dinlerken bundan ders alınmaz mı?

Ülkenin büyük bir Üniversitesinde görevli olan profesör, Afrin operasyonu hakkında  şunları söylüyor "Bunlar bizim insanlarımız, bunların akrabaları çocukları var. Bu coğrafyada yaşıyorlar. Türkiye'nin dış politikasının ana hatlarına bakın, girişimci ve insanı dış politika diyor .Bunu iddia eden ülkenin her gün bu kadar insan öldürdük demesi yanlıştır.’’ Psikolojik savaşı bu profesöre kim öğretecek?

 Profesör bunları söylerken ,bir başka Üniversitede öğrencilerin açtığı pankartta,Afrin' de işgalci olduğumuzu belirtiliyor.Bir profesör ülke gerçeklerini görmeden böylesi bir açıklama yapabilir mi?  Profesör bunu söylerken, üniversite öğrencisinin  ülkesinin operasyonuna işgalci  olarak adlandırması normal değil mi?

Nedense kimse yaşanan olaylardan ders almak düşüncesinde değil ,günü kurtarmanın, başkalarına sözcülük yapmanın peşinde .Profesör terör nedeniyle yaşanılan, patlayan bombalarla ölen insanları hiç umursamıyor.Terörün kaos ortamı yaratacağını söylemiyor ama teröristi koruyor.

Ülke işgalcidir diyen öğrenciler 12 Eylül'den önce yaşanan olayları görmediklerinden ne kadar o günleri anlatsanız da hiçbir şey anlamayacaklardır. Bunları anlamak için geçmişten ders almayıp ,aynı olayları mı yaşayarak öğrenelim.

Bu ülkede demokrasi dendiğinde, insan hakları dendiğinde bir grubun yada zümrenin istekleri değil, ülkenin imkanları ve çıkarları ön plana çıkar. Devletin korunması kaçınılmaz bir gerçektir ve tüm demokrasi ve insan haklarının o noktada sonlanmalıdır.

Bu ülkenin en büyük sorunlarından bir tanesidir, sorumluluk sahibi insanların  kontrolsüz konuşması ve ondan daha büyük sorundur, başkalarının borazanlığını yaparak çıkarını vatanın üzerinde tutmak.