Hac ibadeti yapmak üzere kutsal topraklardayız. Firmamızla Hacca giden hacı adaylarımıza rehberlik yapmak üzere, 4 Temmuz tarihinde Samsun Çarşamba Havalimanından hep birlikte Medineye uçtuk. Peygamberimizi  selamlamak başta olmak üzere,  gerekli ziyaretleri yaptıktan sonra Medineden ayrıldık. 

20 ağustosta tekrar ülkemize dönünceye kadar Mekkede olacağız. Mekke ziyaretleri ve gerekli geziler dışında zamanın büyük bir bölümünü tavaf yaparak geçireceğiz.  Kutsal topraklarda bulunma amacımız olan hac ibadetini ihya ederek memleketimize döneceğiz.

Medine; Peygamber şehri, ayrılmak kolay olmayan kutsal belde. Peygamberimizi selamlayarak, başta ravza olmak üzere Medineden ayrıldık. Medineye veda ederken Peygamberimizle vedalaştık. Ravzaya varınca Peygamberimizi selamlamak ne kadar duygulu ise Peygamberimizle vedalaşmak da aynı  derecede duygusal olmaktadır. 

Peygamberimize veda ederken yaşanan duygunun tarifini yapmak kolay değildir. Zira, herkes kendi sevgi duygusuna göre bir duygu yaşamaktadır. Zihni tasavvurdaki Peygamber algısı; Peygamberimize selâm verirken de veda ederken de göz yaşına dönüşmektedir. 

Medine için dua eden Peygamberimiz, Medineye muhabbettin de mayasını oluşturmuştur. Bedenler ayrılırken gönüller Medinede kalır. Gönüllerin ayrılıp bedenlerin içinde olduğu bir Medine değil, bedenler ayrıldığı halde Medinde kalan gönüller önemlidir. 

Elveda Medine derken, bedeni bir ayrılışla gönül aşkının devamı haykırılmaktadır. Gönlü Medinede olanın ömrü bereketli,  işleri rahmetli olur. Dünyası Peygamberle birlekte yaşanan kimsenin ahireti de şefaati Peygamberli olur. 

Elveda Medine diyerek,  Medineye veda ettik. Vedamızda duygulu anlar yaşadık. Hıçkırıklara dönüşen göz yaşları duygularımıza tercüman oldu. "Şefaat et ya Resulullah" sözünü ve duasını duyan her hacı adayı, Peygamberle dostluğunun derecesini hissetti.  

Peygamberimizin bedenini ve kutsal Medineyi korumak için, komutasındaki askerleri çekirge ile besleyen Fahrettin paşa; milletimizin Peygamber aşkını ifade etmeye yetmektedir. 

Peygamberimizin ruhaniyetini rahatsız etmemek için, tren demir yolunun son 20 km'lik bölümünü keçe ile takviye etmek; Peygamberi muhabbettin en güzel yansımasıdır. 

Toprağının kokusunu "Misk" olarak tarif eden bir milletin torunları olarak, Peygamberimize olan muhabbetimiz "Elveda Medine" derken de aynı kokuyu "Veda" edenlere yaşatıyor. 

"Elveda Medine" diyerek, bu defalık vedalaştık. Peygamberimizden ayrılırken tekrar kucaklaştık. Bir daha, bir daha gelme arzusuyla Peygamber huzurundan ayrıldık.  

Şahit ol Ya Resulullah !  Şahit ol Ya Resulullah  ! Şahit ol Ya Resulullah.... Huzurunda Rabbımıza söz verdik,  sünnetini yaşamaya ahd ettik, Müslüman olarak ölmek için dua ettik. Ahdimizi, sözümüzü ve duamızı yerine getirmek için bizi yardım eyle Allah'ım diyerek, Elveda diyor, Resulü Peygambere veda ediyoruz.