Bahar

   Bana bir bahar anlat. İçinde çiçeği bol, böceği gül olsun. Bir bahar anlat bana. Yağmuru rahmet, bereketi ganimet olsun. “Geldi amma neyleyim, sensiz baharın şevki yok.” hüznü kokmayan bir bahar olsun. Hem bahar gelsin hem de sen olasın yanı başımda.

   Bahar gelmeyen evler, gülmeyi unutan dudaklar, yağ bağlamayan yürekler olmasın bu baharda. Havada sis olsa da içler aydınlık, pürneşe olsun. Üşütse de baharın nemli havası nazenin bedenleri üşümesin gönüller, soluklaşmasın duygular.

   Rengârenk olsun çiçekleri. Karmakarışık renkleriyle çiçekler vuslata erdirsin gönülleri. Toprak rahmet kokusu getirsin yaratandan. Grimsi manzaranın üstüne masmavi gökyüzü örtü olsun. Güneş bir başka baksın canlılara. Esen yeller sevgiliden neşeli ezgiler taşısın. Bitsin şitanın hüzünlü besteleri. Yepyeni bir sayfa açılsın dünyamıza. Dolduralım onu güzelliklerle. Dünya güzel olsun.

   Bir bahardan bahset bana. Ağlayanı az, güleni çok olsun. Dahası ağlayanı olmasın. İnsanlığın soğuk yanının kirlettiği dünyaya inat tertemiz tazeliklerle gelsin bahar. Yeryüzü serapa her bahar yeniden doğsun. Kirletilmiş perdeler yırtılsın ve körpe, saf bir dünyaya açılsın pencere. Güzel şeyler düşünelim diye rengârenk olsun yeryüzünün betonarmelerinden kurtulabilmiş bölümleri.

   Bahar geldi mi, sevgili Bahar düşer akıllara. Bir sevgiliye bağlandı mı gönül zarar gelmez o kimseden. Seven, güleç olur. Merhametli olur. İncitmez karıncayı bile. Sevgiliyi düşünmekten kötülük planları yapamaz âşık. Kırmızıyı kanda, şiddette değil, gülde arar âşık olan. Nağmelerin en temizini güle tutulmuş bülbülden duyar.

   Bana öyle bir bahar tasvir et ey sevgili ki bitmesini hiç istemeyelim. Açılmak üzere olan tomurcuğu kırağılar yakmasın. Filizleri ayazlar söndürmesin. Dallar zarar görmesin, kırılmasın. Toprağın sunduğu bakirliği hiçbir taciz kirletmesin. Bana anlattığın yalancı bahar olmasın. Her şeyiyle dünyayı saran gerçek bir bahar istiyorum ben.

   Bana bir bahar hediye et. İçinde fakiri ısındıracak sıcak barındırsın. Zalimi susturacak bir gücü olsun bu baharın. İlk yağmurlarıyla yıkasın, temizlesin kötülük tohumlarını. Taze yavrularıyla canlılar arzı endam edince yeryüzünde bir merhamet yumuşatsın kaskatı kesilmiş gönülleri. Kanı dindirsin. Zulmü bitirsin. Bana vereceğin bahar, savaşları barışa döndürsün istiyorum. Paylaşımı öğretsin insanlara. Güzel ve eşit paylaşıldıkça dünyanın herkese yeteceğini bir kez daha haykırsın sırtlanlaşanlara.

   Ümitsizlik barındırmasın içinde bu bahar. Çıkmadıkça can, alınmadıkça son nefes hayat devam ediyordur. Kurtarırken hiçbir zaman kaybetmek düşünülmemeli. Bu kadar cıvıl cıvılken dünya. Tekrar dirilmişken tabiat yalnızlığa kement atanlar da kurtulsun. Görsünler ne kadar güzeldir birlikte yaşamak. Görsünler ne kadar güzeldir dünya. Cemre havaya, toprağa ve suya düşeli çok oldu. Şimdi gönüllere düşsün istiyorum cemreler. Gönülleri yenibaharla birlikte yeniden formatlayalım.

 Baharın şiir gibi olsun. Mevlana gibi çağırsın, toplasın insanları saadet topağının başına. Yunus gibi merhametiyle sarsın gönülleri. Veysel gibi toprağı sadık dost saysın kendine. Irmakları, denizlere saadet taşısın. Kuşları şarkı söylesin ağaçlarda. Her canlı fıtratına uygun davranırken insan da baksın, öğrensin bu dersten bir şeyler. O zaman bana verdiğin bahar daha güzel olmaz mı?

 

Önceki ve Sonraki Yazılar
YAZIYA YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.
İsa Abanoz Arşivi
SON YAZILAR