“ Güneşi kaybolmuş insanların ülkesinde korkarım
Sonsuza kadar yalnızca kalacaksın.
Güneşi kaybolmuş insanların gündüzlerinde
Sen yalnızlığa mahkum olacaksın”
Yolda yürüyenmi yok
Bir ağaç bir yolcu bekler
Bir kuş konar dallarına sessizce
Uzun uzun düşünür öylece
Paylaşır yalnızlığını ağacın küçücük yüreğiyle
Elvedası kanat çırpışıdır
Bırakır ağacı yalnızlığıyla
Kanat vurur göklere mavilikte kaybolur
Kaybolmaz ağacın kederi
Giden son yolcuya
El sallarcasına selam verir dallarıyla     
Irmak şarkısını söylesin dursun
Rüzgar tarasın saçlarını ağacın
Yalnızlığını giderecek bir yolcu bekler ağaç
Bir an gölgesinde oturacak bir yolcu

Ağaç arayan adam-1
İşte ağaç ben geldim sana hayatımı getirdim
En masum dalını sun bana
Bizim gölgeyle işim olmaz
Gölge yaşayanlara su
Suyu terk ettim, ben yaşayan ölüyüm
Adımı anmaya değmez
Uzat şefkat ellerini bana dostum
Ben hayat kaçkınıyım.                         

Ağaca sarılan ip-2
Eyvahlar olsun bana bir yolcuyu bekliyorken
Sonsuz kederler şimdi gövdeme sarılacak
En narin dalına bağlanınca urgan
Her bir yaprak solana dek ağlayacak

Kırılan ümit-3
Hayatı geçerken gözlerinin önünden yolcunun
Boynunda vebali hayatının , gitgellerde imanı
Kalbi kırık
Ümitleri kahır mezrlığında,
Bu haliyle uzyan yollara baktı, baktı,baktı…
Ve kendini boşluğa bıraktı.
Meçhule kanat çırptı ,çırpındı ve …
 

Terk etmekte güzel-4
Gövdesi üstünde adamın ,ağacın en narin dalı
Kırılıp ayrılmıştı ağaçtan
Ben intihar ettim yolcu
Sen yeterki geri dön
 
Kırıklarda hüzün-5
Yolcunun ayağı kırık ,ağacın kolu kanadı
Bağrında bir hançerle sonsuz huzurda ağaç
Bir dalı kırılmıştı ama ümitleri değil
Akşam ateşinde etraf aydınlanınca,
Yanan yüreğidir ağacın
Isınan insanın ham hayalleri,
Ha! Birde ipi yanıyordu yolcunun,
Bir yılan yok oldu.
bir hayat hikayesi

Bir hayat
Bir…        
O kuş kondu dallarına ağacın , dostum dedi
Kederler denizinde görüyorum seni lakin yeşilin pek güzel.