Asya’dan inmiş şimşek atlar kişnemesiyle

Birden titremiş her yan ah... Türk velvelesiyle

Harbin ta uzaklardan duyulmuş gulgulesi

Bil ki, kıt’alar altüst etmiş Türk zelzelesi

İşte Sancâk-ı Şerîf,  en yükseğe çekilmiş

Kürre-i arzın gelmiş  merkezine dikilmiş

Sancâk için söylenmiş  nice güzel kelâmlar

O’nu yerden mahlûkat, gökten Melek selâmlar

Tevhîd  Sancâğım, inanç ve îmânın temeli

Uğruna şehîd olmak her Türk’ün tek emeli

En önde şahlanmış at üstünde bir kahraman

Bu, bakışı ufuklar delen  Sultân Alp Arslan

Şehîdlik kefenini bir huşûyle giyinmiş

Şol mübârek  seferde  mehâbetle  dirilmiş

Alev saçan öteler işâretli gözleri

İlâhî bir kaynaktan  nasîp  almış sözleri

Sultân tekmîller almış  Nizâmü’l-Mülk’ününden

Bütün hazırlık tamâm  fermân yazılmış dünden

Harp nizâmı kurulmuş  Otağ hattı çizilmiş

Emîr Afşin, Savtekin, Sanduk; alplar dizilmiş

Ordu;  tuğla, sancâkla hilâl düzeni almış

Türk Ordu’su yek vücut düşmana ölüm kalmış

Gürz, kalkan, kılıç, kargı bire bir hedeflenmiş

Gerilmiş yay ve  ok, tek  menzile kenetlenmiş

Allah Allah... Nidâsı, yeri göğü kaplamış

Türk yiğitler düşmana hançer, kılınç saplamış

Sultân’nın  harp dehâsı şahânelik sayılmış

Şânı cihânı tutmuş  her tarafa yayılmış

Cennet’de koklamış da dermiş gül yaprağını

Şehîd, kanla sulamış vatanın toprağını

Bayrağımız şehîdin al kanından renk almış

Bize sonsuz  hâtırâ hilâl’le yıldız  kalmış

Köhne Bizans’da artık  başlamışken bir sukut

İmparator diz çökmüş Sultân’da ise sükût

İhtiyar târih  yazmış  yazılan bu destânı

Dağlar taşlar kıskanmış yazılan şu destânı

Duâlar, âmînlerle dün bugüne bağlanmış

On asır evvelden  bu  yurt Türk’e tapulanmış

Şahin bakışlı Sultân, acep bize ne demiş

Anadolu Fâtihi  “Nizâm-ı Âlem” demiş