Omuz omuza yürüyorum, hatıralarda kalan mazi kaplı gençlikle
Dilimden dökülen, sıvazlıyor kalbimi, tamir ediyor
Geniş caddelerde, şehrin dar sokaklarında ya da
Avazım çıktığı kadar haykırıyorum
Bu ben değilim, bu ben değilim…

Mezarlıklar çağından çıktım, ölüm akrabalığından
Sazlıktan saz kesilir gibi, biçilmiş gök ekin gibi
Uzanıp yatan, omzumda ölmüş her ben gibi
Gibisi batsın, gibiden öte; tümden ben gibi

Çocukluk sarhoşluğumuzdan kalan ezgileri söyle
Delibozuk birkaç adam küçüğü, büyümeye aday
Yollarımızın kesilmesini söyle
Böğrümüze dayanan namluları
Ölümle kesişmemizi, buluşmamızı söyle

Ölmelik çağıma dek taşıdım, bunu da söyle
Ölmek için yattığım her uykudan, çığıltıyla uyanmamı
Aynada yansır vaziyet her yüz
Hazır ve nazır, aynamda her yüz

Yüzbinler kadarlar, yüzler kadarlar
Sesler kadarlar, kulak pasılar

Vınlayıp geçiyor aynı kurşun
Değdiği her diri, kalp mezarlığımda

Avaz avaz bağırıyorum, bu ben değilim
İçimde ölmüş senler taşıyıp, hamallığı işte zamanın

Kana kesik, dikiş tutmayan bir hayat
Sızıp duruyor, gözümün bebeğinden

Ağlak çamurum benim
Mayamda ağlaklık var
Soğuk demirlerle terbiye edildik
Korkusuz korkularla, yine de yürüdük
Öfke diş sızısıdır, sık dişini
Korku, dizlerinin çözülmesi

Çağlayan saçlı kızlara duyulan özlemi de 
İçime yığılan ölümle boğduğumu söyle

Çocuktuk, delibozuktuk, deli fişek…
Haykır şimdi sen de
Bu ben değilim, bu ben değilim…