Yazıma Neyzen Tevfik'ten bir alıntı ile başlamak istiyorum.

Siz ne yaparsanız yapın mutlaka birileri çıkıp sizi eleştireceklerdir.

O nedenle doğru bildiklerimizi her yerde değil, doğru yerde ve doğru zamanda yazmaya devam edeceğiz.

“Üzülüyorsun, takma diyorlar.

Kızıyorsun, değmez diyorlar.

Boş veriyorsun gamsız diyorlar.

Konuşuyorsun, muhatap olma diyorlar.

Çekip gidiyorsun, mücadele et diyorlar.

Alttan alıyorsun, tepene çıkardın diyorlar.

Bağırıyorsun, sakin ol diyorlar.

Aklı başında davranıyorsun, bu kadar uslu olunmaz diyorlar..

Ölünce ne diyecekler?

Muhtemelen ...ölüm sana yakışmadı.

Normal tabii, dirimizi beğenmediler ki ölümüzü beğensinler.”

Evetsevgili okuyucularım, siz ne yazarsanız yazın mutlaka birileri eleştiri konusu yapacaktır.

Bir doktora gidiyorsunuz, doktor iyi veya kötü size bir tedavi uyguluyor ve ardından reçete yazıyor,

Siz bu ilaçları bir süre kullanıyorsunuz. Daha sonra başka bir doktora gittiğiniz de eğer önceki doktorun verdiği ilaçları ve tedavi yöntemini söylerseniz inanın tam tersi bir uygulama ile karşı karşıya kalacaksınız.

Çünkü hiçbir doktor diğer meslektaşının yaptığı tedavi şeklini onaylamaz. Yazdığı ilaçların aynısını yazmaz.

Başka bir örnek vermek gerekirse, bir yazı yazıyorsunuz bu yazıyı ayrı ayrı 10 kişiye okutsanız 10 ayrı görüş ve eleştiri alacağınız mutlaktır.

Şimdi bizlerde köşe yazarları olarak bize göre doğru bildiklerimizi yazıyoruz.

Hatta şahsen ben yazı yazarken bitaraf olmaya çalışıyorum.

Siyasi olarak taraf olduğum bir parti olmasına rağmen bitaraf olmaya çalışıyorum.

Zamanı geldi kendi mensubu olduğum siyasi partiyi acımasızca eleştirdiğim yazılarımda olmuştur.

Bu defa kendi arkadaşlarımdan tenkit ve eleştiri alıyorum.

İlla yalaka mı olmak lazım. İlla birilerine kapı kulu mu olmak lazım.

Eleştirenlere soruyorum.

Yapılan haksızlıkları, yanlışları görmeyin ve yazmayın mı demek isteniyor.

Bırakın biz bildiğimiz doğruları yazalım, sizlerde size göre doğru olanı alın yanlışları atın demek istiyorum.

Bu konuda Habererk. Com sitesinde 12 Mart 2013 tarihli “ÖZELEŞTİRİ”  adlı yazımdan alıntı yapmak istiyorum.

Merak edenler yazının tamamını adı geçen sitede okuyabilirler.

“İnsanoğlu'nun fıtratında vardır.

Hiçbir tenkiti veya eleştiriyi kabul etmez.

Halbuki insan biraz kendine baksa ve ben ne yapıyorum diye otokritik yapsa

Dünya da yaşam bir daha güzel olurdu.

Fertler olarak otokritik ve otokontrol yapmadığımız için yaptığımız her fiil bize  göre doğru gelebilir.

Bize doğru gelen birçok fiilimiz ikinci veya üçüncü şahıslara yanlış gelebilir.

Olaylara birde bu açıdan bakmak lazım.”

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

“Evet iktidar yanlış yapıyor. Acaba sen doğru mu yapıyorsun?

Türkiye'de çok eskiden beri alışılagelmiş bir siyaset anlayışı var.

İktidar ben her şeyin en doğrusunu bilirim ve yaparım. Ben kimseden akıl almam diyor.

Muhalefet ise yapılan her şeyin yanlış olduğunu söyler.

Halbuki;

Bozuk saatin günde iki kez doğruyu gösterdiği gibi bu iktidarın da yaptığı doğru şeyler olabilir.

Muhalefet demek her şeyi karalamak demek değildir.

İyi yapılan şeyleri takdir etmesi ve biz gelirsek bunun daha iyisini yapardık demesi icap eder.

Bu vesile ile iktidar da kendine çekidüzen verir ve ortaya daha güzel bir yönetim anlayışı çıkar.

İktidar ben her şeyin en iyisini yapıyorum derse,

Muhalefet te her şeyin yanlış olduğunu söylerse vatandaşın da kafası karışıyor.

Ve dolayısı ile ortada sağlıklı bir diyalog ve ilişki kurulamıyor.

Herkes kendi çalıp kendi söylüyor ve kendisi dinliyor.

Bunun adı ne diyalog olur, ne de demokrasi ile yönetim olur.

Olsa olsa monolog  olur.

Kısaca herkes kendi özeleştirisini yaparsa hatalarda o nispette azalmış olacaktır.

Ne yaparsan yap birileri mutlaka eleştirecektir.

Ama ne yazık ki kimse hatasını kabul etmiyor ve bu kısır döngü sürüp gidiyor.”

Diye yazmışız, bundan tam 6 ay önce.

Ziya Paşa  ne demişti;

 “Ainesi iştir kişinin. Lafa bakılmaz. Görünür rütbe-i aklı eserinde”