Bize ne oluyor ?

Daha dün gibi…

90 yıl kadarcık evvel…

Bir tarafta, İslam"ın son ordusu, bir tarafta yedi düvel…

Çetin bir mücadele ve vatan kurtuldu dedik sonunda…

Yıllar yılları kovaladı, Çanakkale"nin, İstiklal harbinin önderleri birer birer gittiler…

Son gazi"de Eskişehir"de vefat etti, hayallerine kavuşamadan!

Kimimiz Türk"üz, bir Türk Dünyaya bedeldir dedik…

Dedikte ne oldu?

İki milyon Türk Lirası, bir Euro"ya bile bedel olamadı…

Dünya"da en üstün ırk, Türk ırkı dedik…

Dedikte ne oldu?

Birlik ve beraberlikte,  Zulu kabilesi kadar bile olamadık!

İstikbal göklerde dedik…

Dedikte ne oldu?

Gökleri de, uzayı da ABD"ye emanet etmedik mi?

Meğer istikbalimiz Amerikan uydularındaymış!

Hani, üstte gök çökmedikçe, altta yer delinmedikçe, Türk"ün birliğini kimse bozamazdı?

Öyle dememiş miydi, Kül Tigin?

Hani nerde kaldı birliğimiz?

Kırk parçaya bölünmedik mi?

Hani Türk Milleti İslam"la şereflenmişti, İslam"ın bayraktarı değil miydi asırlarca?

Yoksa Selçuklu Anadolu"ya hovardalığa mı gelmişti?

İ"la-yı Kelimetullah değil miydi niyeti?

Osmanlı Balkanlara geyik avlamaya mı gitmişti?

Ya da Rum dilberlerinin peşine mi düşmüştü?

Sahi Çanakkale"de verdiğimiz 250.000 şehit bir inat uğruna mı gitti?

Antep"i işgal eden Fransız niçin bir kadının örtüsünü açmak istemişti?

O örtüyü biz yasaklamadık mı?

O zaman Fransız askeri 90 yıl sonra haklı çıkmadı mı?

Yeniden kendimizi sorgulayalım, inatla değil, inançla sorgulayalım…

Beynimizdeki tortuları atalım…

Bir dinimiz, inancımız, ideolojimiz olsun…

O şey, her neyse adam gibi inanalım ve yaşayalım…

İnandığımız şey bizi teslim alsın, eğitsin…

Biz bir inancı alıp, istediğimiz gibi yamultup, işimize geldiği şekle çevirip bozmayalım…

Ya da bırakalım o tertemiz masum inançlar, kitaplarda kalsın da…

Belki gelecekte bir nesil; bozulmamış haliyle alır da, yine Balkanlara, Endülüs"e, Kırım"a götürür…

Kim bilir belki Amerika"ya da götüren çıkar…

Yeter ki her şeyi bozup, dağıttığımız gibi masum, temiz inançları bozmayalım…

Bırakalım kitaplarda kalsın!

Çeteler; Ergenekon, Hizbullah gibi milli kelimelerimizi mahvetmesin!

O kelimeler tiksintiyle anılacak kelimeler değil de, övünçle anılacak kelimeler olarak kalsın…

Ne olur, geleceğe birkaç güzel şey bırakalım…

 

 

Önceki ve Sonraki Yazılar
Arşivi
SON YAZILAR