Sevgili okurlar, o kadar söylenecek söz var ki nereden başlayacağımı bilemiyorum.
Hayat karmaşası içinde  etrafına negatif elektrik yayan hayatla küskün problemli insanlar yok mu işte asıl onlara üzülüyorum. Daha doğrusu onların etraflarına verdiği zarara üzülüyorum. Hâlbuki her insanda toplum bilinç"i olmalıdır eğer yoksa etraflarına faydadan çok zarar verirler mesela ben kendi adıma söylüyorum. Kaç yıldır köşemde yazıyorum. Defalarca ulusal ve yerel televizyon kanallarına konuk olarak katılıyorum defalarca konferanslarım oldu. Toplumsal konuları yazıp konuştuğum için binlerce insanla görüşmeler yapıyorum ama asla hiç kimseyi kırmış değilim, hiç kimseyi kıracak, rencide edecek söz ve tavırlarda bulunmadım. İsmini vermeyeceğim ama sizinle paylaşmak istiyorum. Geçenlerde bir dershane yöneticisi ile görüşme yapıyordum hakikaten karşılıklı verimli bir görüşme oldu ancak sonradan öğretmen olduğunu öğrendiğim bir bey söz hakkı alarak sizi eleştirebilir miyim diye sordu. Bende gayet rahat bir şekilde elbette diye cevap verdim. Ama sevgili okurlar alışık olmadığım bir tarzla, eleştiri değil hakaret bombardımanına tuttu. Görüşme yaptığım müdür bey çok mahcup oldu defalarca benden özür diledi. Sonra mecburiyetten o bey de, söylediklerini çevirip özürler diledi
      Sevgili okurlar bu kişi bir öğretmenmiş henüz daha yeni tanıştığı bir kişi ile nasıl konuşulacağını bilmiyor. Eleştiri yapılabilir ama asla bu hakaret olmamalı öğle değimli?
Ha şunu da söylemek istiyorum bu çok yoğun geçen iş hayatımda çok nadirdir böyle insanlarla karşılaşmak benim için. Genellikle çalışmalarımız takdir ile karşılanıyor. Ama samimi söylüyorum hakikaten ben çok sabırlı ve hoş görülü bir insanım. Bunu öğünerek söylemiyorum bilakis, bazı zamanlarda bazı insanlara karşı hoşgörüm ve sabrım bittiği halde kendimi çok zorladığımı hatırlıyorum.
İçinde bulunduğumuz problemlerin bitmesini isteyenler, toplum bilincine sahip olmalılar. Sadece ben demek yerine biz demeliler. Unutmasınlar ki kendilerinden başka bu toplumda birçok insan daha var ve görmek istemedikleri bazı insanlar da onlar gibi bu ülkenin vatandaşlarıdır. Bazılarına sormak istiyorum: Sizin bir probleminiz mi var ki, kendinizden başkalarına tahammül edemiyorsunuz. Hâlbuki birileri size tahammül edemiyor ama size hoşgörü ile yaklaşıyor bunu sakın unutmayın.Malesef bizler beklediğimiz çevrelerden, asla maddi değil manevi ilgiyi bile göremiyoruz. Bunu üzüntü ile karşılıyorum. Yüzümüze karşı iltifatlar yağdıran bazı çevreler, mangalda kül bırakmayanlar, bizi çok şaşırtan ilgisizlikleri ile bizi çok üzüyorlar. Şunu hep söyleyeceğim asla pes etmeyeceğim, içinde bulunduğumuz problemlerden şikâyet edenler de aynı düşünceyi paylaşmazlarsa eğer, bu problemler artarak devam edecektir. Hepinize selamlarımı gönderiyorum