canım ağrıyor, say işte diş ağrısı

gibi

ne çok isterdim şiir yazmayı be...

ucundan tutup bir kelimenin

tuzumu kurutup

ne çok isterdim şiir yazmayı

tutup, bırakmadan bir kelimeyi

şiir işte , derdim

derdim olmayaydı şiir yazmak

tuzu kurular...

emekli şairler

ev bark sahipleri

ve ille de hakir görürler

kimiz ki?

onların kimiyiz, aile efrâdı gibi

çocukken okumuş da

ezber etmişiz

matara uydurmuşuz, içi tuzlu su

ya da her sevilene

demişiz mona roza...

saatleri, ayarlamışız

bir arap saatine

çilesini çile bilmişiz

ne çok isterdim şiir yazmayı...

ve yok, gitti bile

arap saati ve çile

şimdi kemiriyorum

yemesi yasak taşları

zor zamanda karından konuşmadıydık

severdik yine, buhur kokan sokakları

alırdık bir intikam, kenevir tohumundan

hani, fiyakalı bir acıydı

acıydı, adı çıdam...

sıyrıl vandal yüreklerden, bakalım

bakalım, işte budur bir şiir yazmak

haksızlığa uğradın yani

demek ki haklısın

canım ağrıyor, say işte diş ağrısı

öte gibiden

ne çok isterdim şiir yazmayı

be...