ŞARK KÖŞESİ

    FAİK DÜNDAR

[email protected]

ATAKUM SAHİLLERİNDEYİM BU AKŞAM..

1977 de Ankara Karayolları Bölge Müdürlüğündeki şeflik görevimden ayrılarak, kendi isteğimle, Azot Sanayii, Mazıdağı ve Şırnak fabrika inşaatlarında görev yapıyordum. Hükümetçe durdurulan bu yatırımlar sebebiyle, yine kendi isteğimle, 1978 sonbaharında Samsun Azot sanayinde tayin oldum. Baş mühendis olarak görev yaparken, sanki savaşta kurtuluş mücadelesi veren 1400 işçi 100 civarında memur ve 70 e yakın mühendis çalışmakta idi. Fabrika Müdürü Ertuğrul Köseli’nin babacanlığı, hizmeti takdire şayandı. Vardiyalı çalışan gayretli arkadaşlar, gemiler limanımıza gelip gitmekte, bacalar tütmekte, kazançlar Samsun esnafına akmakta idi. Bitişiğimizdeki Karadeniz Bakır Fabrikası da bizden geri kalmıyor,aynı şekilde yüzlerce personele maaş verirken binlerce insan ekmek yiyordu. Sonradan Rahmetli valimiz Erdoğan Cebeci’nin talimatı sonucu, eski adıyla Bayındırlık ve İskân İl Müdürlüğünde 1yılı aşkın zaman görev yaptıktan sonra Samsun’dan ayrıldım.

Yıl 2008. Emeklilik sonrası hayatımızı yaşamak üzere, yine bir son baharda 2. vatan bildiğimiz Samsun’a geldik. Gazetecilik ve şairlik genlerimizde olduğundan, İlk katıldığım şiir akşamları gurubu, Cafer Kalyoncu ve Ecmel Al’ın yönetimindeki, Atakum Belediye Başkanlığının imkânları ile yürütülen şiir akşamları idi. Her fikirden, değişik iller ve yörelerden katılan şair ve şiir sevenlerle birlikte mutlu günler geçirdik. Atakum üzerine şiir yazalım denildi, ben de Samsun’a gelişimle, Atakum akşamlarının şaire yüklediği ruh halini mısralarla kompozisyona döker gibi şiire döktüm, işte o şiirim.

ATAKUM SAHİLLERİNDEYİM BU AKŞAM..

Aklım halâ ayrılıkların kurşunladığı

yıllar önceki o veda akşamında..

ve bir sonbahar sabahı

uykusuz gecenin sonrasında

yeniden görmüştüm seni

ve seni yazacağım bu gece

eğme başını kaldır Allah aşkına

sana olan hasretimi hem de hece hece

doruklarda zümrütsün yemyeşil

ve masmavisin sahillerde

bu mayıs akşamlarında

Atakum sahillerinde yürürken iki elim cepte

ve memleket sıcaklığı aktığında yüreğime

gün batımıydı martılar çığlık çığlığa

dalgaların coşturan sesleri

özledim serinliğini Karadeniz’in var ya

gün batsın, sökmesin isterse şafak

senin altın renkli kumların,

boncuk mavisi denizin

hazan rengi saçların var ya…

yıllar seni daha da  güzelleştirmiş

sevmek seni gün batımında

güneş doğmasa sabah olmasa ne çıkar

ben seni yıldızlarınla da sevdim

ve seni ve hilalini sevdim.

bak, yine Atakum sahillerindeyim bu gece

martılar çağırıyor yine…

sende, akşamlar çöküyor yüreğime

Amazon’larını bilirim, Amisos’un

tut ellerimi tut Samsun..

bir mayıs akşamı Atakum’dayım yine

ve yine birazdan sahile ineceğim

martılar bekliyor beni

yıldızlar ve mehtap

Samsun’dayım,

Atakum sahillerindeyim yine bu akşam

11.MAYI.2011…22.00…..SAMSUN..