ENGELLİ  ADAYI

Gelin birlikte empati yapalım mı?

Gayet sağlıklısınız, işlerinizde yolunda. Aksilik ya!

Bir saniye veya bir dakika sonra ansızın bir kaza sonucu yaşamınızın geri kalan kısmını engelli olarak geçirmek zorunda kalmanız halinde müteahhitliğini yaptığınız inşaatın ve ya kaldırımların yapılan cevre düzenlemelerini düşünüp empati kurduğunuzda neler düşünürsünüz?

Her gün sağlıcakla kullandığınız kamu binalarını, iş yerlerini, bir dakika sonra başınıza gelebilecek bir kazadan ötürü bir başkasının yardımı olmaksızın rahatça kullanamayacağınızı düşünmek nasıl bir duygu sizlerce?

Bana bir şey olmaz demek gibi bir şansımız var mı?

İstatistiklere göre engelli yüzdeliğinin bugün %12 olduğu varsayılıyor. Buna bakıldığında sadece %3'ünün doğuştan engelli geri kalan % 9'unun sonradan engelli olduğu tespitini doğru kabul ettiğimizde herkesin bir engelli adayı olduğu varsayımı ile düşünülürse bugün sağlıklı olmamızın o kadar da güvenilir bir durum olmadığını kabul etmiş oluruz.

 Kısacası ya kendimizden ya da başkalarının dikkatsizliği ve ya ihmalinden ötürü engelli olunabileceğini hiç düşündünüz mü?

Düşünüp empati yaptığınızda neler düşünüyorsanız lütfen idare ettiğiniz kamu binalarını, inşaatını yaptığınız meskenleri, çevre düzenlemesi yaptığınız cadde, sokak ve kaldırımları bir gün kendimizin ve ya sevdiklerimizin engelli olabileceğini düşünerek projelendirdiğimiz de dolaylı olarak kendimiz için yaptırmış sayılmaz mıyız?

Bugün çevremize bir bakalım mı?

Tekerlekli sandalyeye bağımlı bir ortopedik engellimizin veya beyaz bastonu kendine rehber etmiş bir görme engellinin, konuşarak kendini ifade edemeyen işitme engellimizin kısaca fiziksel veya duyu organlarımızdan herhangi birini kullanamayan insanlarımızın yaşamlarını biraz da olsa kolaylaştırmak için sorumluluğumuzun olamayacağını düşünmek bile istemeyiz değil mi?

Hem sonra illa da başımıza herhangi bir olumsuzluğun geldiğinde sadece kendimiz için düşünmek ve sadece kendimiz için bir şeyler yapmak ve hatta kendi çıkar ve menfaatlerimizi gözetmek ve böyle düşünerek de yaşamımızı kolaylaştırmak ne kadar doğru sizlerce de?

Kısacası diyorum ki herhangi bir engellinin sorununu ve çaresizliğini anlamak için illa da kendimizin veya bir yakınımızın engelli olması mı gerekir?

Bütün bu proje ve düzenlemelerin sadece bir engelli için değil yaşlımız, engellimiz ve hatta kendi yaşam kalitemizi arttırmak için düşünüldüğünde toplumun birlikte refah içinde yaşamasının da önü açılmış olmaz mı?

Saygı ve sevgiler benden  en  güzel  engelsiz  yaşamda  siz  değerli  okuyucularımız olsun.

                                                                                                                             Sedat YILMAZ