Her şey Sende Gizli!

Bugün sizlerle, şiirlerini çok sevdiğim Can YÜCEL in bir şiirini paylaşmak istiyorum. Bu şiir hepimize o kadar güzel ders veriyor ki, okudukça daha çok etkileniyorum. Bu şiirin bütün dizelerini değil, seçtiğim dizeleri sizinle paylaşacağım. İsteyen tüm şiiri bulup okuyabilir:

Sevdiklerin kadar iyisin,

Nefret ettiklerin kadar kötü

Ne renk olursa olsun rengin

Karşısındakinin gördüğüdür rengin.

Yaşadıklarını kar sayma,

Yaşadığın kadar yakınsın sonuna

Yukarıdaki kısacık dizeler ne kadar anlamlı ve ders verici. Şu anda hepimizin hayatında nefret ettiğimiz, sevmediğimiz ne kadar çok insan var değil mi? Halbuki bizim nefret ettiklerimiz birçok insan sevebilir sevmektedir. Öyleyse günahıyla baş başa bırakalım insanları. Biz nefret ettiklerimizin sayısını azaltalım ki, bizimde kötü yönümüz azalsın daha çok iyi olalım. Biz birçok insandan nefret ediyorsak en iyi insan biz miyiz?

Biz aslında ne olursak olalım bizi gören insanlar nasıl görüyor acaba? Bizim hakkımızdaki kararı kendimiz vermiyoruz ki. Biz nasıl başkaları hakkında karar veriyorsak elbette birçok insanda bizim hakkımızda karar vermektedir. Biz ne kadar hoşgörülü bakarsak- ki bakalım bence- bize de o kadar hoşgörü ile bakacaklardır.

Ve en önemlisi de yaşadıklarımız aslında kazancımız değil kaybettiğimizdir. Yaşadığımız anlar bizi sonumuza o kadar fazla yaklaştırmaktadır. Bu asla unutulmamalıdır.

Ne kadar yaşarsan yaşa

Sevdiğin kadardır ömrün

Gülebildiğin kadar mutlusun

Unutma ki ağladığın kadar güleceksin

Sakın bitti sanma her şeyi.

Yaşamak gerçek ömür demek değil aslında. Yılanlar da yaşıyor ama sürünerek. Önemli olan ne kadar sevebiliyoruz kendimizden başkasını. Sevgimizin ölçüsüdür ömrümüzün uzunluğu aslında. Mutluluğumuz gülebilmemizle orantılıdır aslında. Ne kadar üzüntü çekersek çekelim mutlaka üzüntülü günlerden daha fazla olacaktır güleceğimiz günler. Umutsuzluk isyan etmek demektir bir anlamda. Mutluluğu hak ettiğimiz ölçüde mutlaka yakalayacağız bir gün. Yeter ki ümidimizi kaybetmeyelim.

Sevdiğin kadar sevileceksin.

Ve karşındakine değer verdiğin kadar insansın

Ve sevgiline hasret kaldığın kadar ona yakınsın.

Kendini güzel hissettiğin kadar güzelsin.

Yukarıdaki dizelere ilave edilecek bir şey var mı? Ne kadar doğru elbette sevdiğimiz kadar sevileceğiz. Karşımızdakine ne kadar değer verirsek o kadar insan olarak değerimiz olur. Karşımızdaki kişiden belki yeterince değer bulamayabilir o bizim değil o kişinin kişiliğini alakadar eder. Öyle değilmidir aslında sevdiğimiz insana ne kadar hasret kalırsak o kadar ona yakın olduğumuz anlaşılmaz mı? Herkes kendini ne kadar güzel hissediyorsa o kadar güzeldir elbette

Karşındakini unuttuğun kadar çabuk unutulursun

Ve her şeyi öğrendiğin kadar bilirsin bunu da öğren.

Sevdiğin kadar sevilirsin.

Ne kadar güzel her satır. Söylenecek başka söze gerek yok ki. İçimizden geçenler ne güzel ifade edilmiş. Bir şair kolay yetişmiyor elbet.

Bu günlük bu kadar. Mutlu kalın, esen kalın efendim.