Hiç düşündünüz mü? Cep telefonlarımızda telefon numaraları kayıtlı birçok kişi arasında ne kadar gereksiz insanlar vardır. Ama nedense telefonları kayıtlı durur. Silemeyiz. Belki şu veya bu şekilde hayatlarımıza girmişlerdir bu kişiler. Bize mutluluktan çok acı vermişlerdir. Buna rağmen silmeyiz silemeyiz telefon numaralarını. Güya o kişiden bir medet yahut bir insanlık bekleriz hala. İçimizdeki vicdani duygularımız hala o kişilerin iyi bir yanlarını arar dururuz. İnanın çok yanlış yapıyoruz. Silip atmak lazım, hem telefon defterinden hem de hayatımızdan bu gereksiz insanları tümüyle. Bırakın geçmişin o karanlık sayfalarında kalsınlar.

İnsan beynini ben uçan balona benzetirim. Nasıl ki balona fazla insan binince yahut fazla yük aldığında havalanamaz, havalansa bile bir zaman sonra düşmek zorundadır. Yükselmek için balonun içindeki safra tabir ettiğimiz fazlalıkları balondan atmamız gerekir. Yoksa bizde düşen balonla beraber düşmek zorunda kalırız. Beynimizin içindeki işte o safraları, gereksiz insanları çıkarıp atalım ki, yükselelim, hayatımızdan daha çok zevk alalım, mutlu olalım. Çok zor olabilir ama bunu yapmak zorundayız.

Bazen bunları başarırız. Önce biraz zor gelebilir. Ama inanın zaman geçtikçe ne kadar doğru karar verdiğimizi anlayacağız. Ben telefon rehberimi hemen şimdi açacağım ve rehberimdeki gereksiz insanların hepsini hem rehberden hem de beynimden sileceğim. Gereksiz insanlarla bunca geçen zamana acıyorum. Senin değerini bilmeyen insanları rehberde neden tutarız ki? Gereksiz insanları kendi başlarına layık oldukları kişilerle baş başa bırakalım. Tekrar dönseler ve bizi arasalar bile asla taviz vermeden çizdiğimiz yoldan gitmeye devam edelim. Beynimize bu kadar safraları yüklediğimiz içinde, kendimize birazcık kızalım. İyi niyetimizi aptallık olarak gören insanların telefonlarının bizim rehberimizde yeri olmamalı. Beynimize gerçek değer verilecek insanlara yer açalım. Lüzumsuzları tarihe havale edelim. Şurası unutulmamalı ki, her insan kendisi neye layıksa onu yapar. Başkasını kandırdığını zanneden kişi aslında kendisini aldatmaktadır. İyiler doğrular hiçbir zaman kaybetmez. Onlar her zaman mutluluğu bulurlar. Mal mülk makam mevki mutluluk getirmez. Hiç kimse bir diğerinden üstün değildir. Her insanın üstünlüğü karakterindedir, adaletindedir, dürüstlüğündedir.

Hz. Ali ne güzel söylemiş: “İnsan dilinin altında gizlidir.” Ne güzel bir söz. Yüce insan insanları tanımanın yolunu ne güzel göstermiş. İnsanları tanımak için biraz sabredilse dilinin altında gizlediği çirkinlikleri zaman gelecek ifşa edecek ve gerçek kimliğini ortaya koyacaktır. Acele etmemek lazım insanları tanımak için. Ayrıca menfi olarak ta peşin hükümlü olmamak lazım. Bizim kötü olarak düşündüğümüz birisi bizi yanıltabilir. Zaman en iyi, en güzel araçtır.

Sözlerimi güzel bir sözle bitirmek istiyorum: “Bir insanla gözgöze gelebilmek için önce insan olmak gerekir.” Hadi gelin insanlığı öğretelim insan olmayanlara, kendini insan sanan zavallılara…

Mutlu günler dilerim, gözgöze nice güzelliklere efendim…