Hırant dink öldürüldüğünde bir kısım insan ayağa kalkmıştı. Pankartlarını adı geçen kişiye destek amaçlı hepimiz Ermeniyiz diye açmıştılar. Ülkemizde böylesi bir cinayet hoş olmamıştı. Çünkü biz Türk'üz, büyük bir milletiz. Asırlarca kanatlarımızın altında korumuş,kollamışız azınlık olan vatandaşlarımızı, hatta biz savaşmış onlar zengin olmuştur. Bizi arkamızdan vursalar dahi biz onlara kol kanat germişiz.

Ermeni asıllı gazeteci öldürüldü aydınlarımız,sanatçılarımız destek için pankart   taşıdılar,şarkı söylediler ,yürüdüler. Ülkedeki görüntü kardeşlik, birlik beraberlik adına diye etiketlensede, uzaklarda bir yerlerde birileri düşülen tuzak için gülümsemekteydi. Hepiniz Ermeni oldunuz ne değişti.

Farkındmısınız her 24 Nisanda televizyon ekranlarında Ermeni iddeaları masaya yatırılır, haklı olduğumuz anlatılır, Amerika'da mesainin başlamasını beklenir, oranın başkanının soykırım dememesinden dolay zafer kazanmanın edasını yaşar , huzur içinde günlük işlerimize dönerdik. Bu 24 Nisan geldi geçti ses çıkartan olmadı. Ermeni olduğunu hatırlayanlara rastlanılmadı. Bostonda patlatılan bomba en çok Ermenileri vurdu biliyormusunuz. Eğer o olay gelişmeseydi,oradaki Ermenilerin baskıları , soykırım iddeaları havalarda uçuşacaktı. Bomba patladı, oturun kıçınızın üzerine şimdi sizle uğraşamayız dediler, onlarda seslerini kestiler. Amerikada sesleri kesildi bir şekilde ama yolsuzluğun, sefaletin kol gezdiği Ermenistan'da neler oldu. Gösteriler yapldı, Türk bayrakları yakıldı, metro istasyonlarına Türk bayrakları serildi herkes üzerinden geçti. Ağrı dağından birkaç kez Türkleri kovaladıkları kahramanlık filmleri gösterildi. Tartışma programlarında Türkiye yerden yere vuruldu. Hayır bizde de yanlış yapan olmuş olabilir mi? Sorusuna hiç değinilmeden tartışma programlar son buldu. Ertesi güne zafer kazanmış ülkenin mutlu insanları oldular, umut yoksul ekmeği, ülke içindeki sefaleti bir şekilde örtmeleri gerekiyor ve örttüler. Yıllarca bu iddea ile vatan kurtarır, halkını kandırır o ülkenin yöneticileri. Ermenistan'da Türk bayrakları yakılıp, metro istasyonlarında yerde çiğnenirken, bizim hep Ermeni olan aydınlarımız, sanatçılarımız ne yapmış olabilir. Hani betonun üzerinde oturup basurlarının azmasına neden oldukları ve mum yakıp kardeşlik şarkılar söyledikleri günleri hatırladılarmı acaba ? Halkın normal tepkisi olarak mı karşıladılar Ermenistan'daki gösterileri ? Vicdanları o görüntüleri izlerken hiç sızlamışmıdır. Göz boyamak için birkaç tanesi sokaklara çıkıp ,Türk bayrağını sallayarak ''HEPİMİZ TÜRK'ÜZ'' deme olgunluğunu gösterebilirlermi acaba ?

Dedik ya çok büyük devletiz diye, büyük yazarlarımız bile Ermenilere soykırım yaptığımız anlatmıştı dünyaya, karşılığında ödülü kapmıştı ya işte bu olgunlukta İstanbul Samatya'da öldürülen yaşlı Ermeni vatandaşlarımız için muhalefetimizin Başbakan Erdoğan'ın yanıtlaması istemiyle verdiği soru önergesinde, “Ermeni yurttaşlara yönelik saldırıların sistematik olmadığını iddia edebilir misiniz?” duyarlılığınının ülkemizdeki Ermeni oylarının kazanılmasını sağlamışken iki üç gün sonra katilin bir Ermeni olduğu anlaşılınca nasıl bir ruh haline girmiş olabilirdi bu duyarlı insanlarımız. Ne yazık ki güleriz ağlanacak halimize. Ülkemiz topraklarında yaşayan her kim olursa olsun onu korumak ülkenin vazifesidir. Onları korumak adına yapılan ayarı kaçmış gösterilerin binde birini Ermenistan'da bayraklarımız yakılırken gösterebilme olgunluğuna ulaşabilmek dileğimle.