Dün adliyede karşılaştığım,Ekonomik kriz birçok esnafı perişan etmiş uzun zamandan beridir de görüşmediğim eski bir dostla sohbetim hasebiyle ekonomik hayatın gidişatını, sanayicimizin, tüccarımızın ve esnafımızın durumunu daha yakından öğrenme fırsatım oldu.
Hani bir atasözü vardır; "Ateş düştüğü yeri yakar" diye, ekonomik kriz dendiği zaman da bunu hiçbir sıkıntı yaşamayan anlayamaz ancak sanayici, esnaf ve tüccar anlar. Ülkemizdeki orta ölçekli işletmelerin ve büyük ölçekli işletmelerin nerede ise tamamına yakını işletme sermayelerini kredi kullanarak döndürmektedirler. Hatta iş adamları işletmelerini büyütebilmek amacı ile kredi kullanarak hem istihdam yaratmak hem de iş kapasitelerini ve maliyetlerini düşürebilmek için kredi kullanırlar, bu sadece ülkemizde değil, bütün dünyada böyledir, kalkınmakta olan ülkelerin en önemli ekonomik politikaları da bu doğrultudadır.
Ülkemizde son on, hatta yirmi yıldan beri bankaların kredi kullandırma limitleri günden güne artarak devam etmiş, tüketici ile başlayan kredili alışveriş dönemi büyüyerek işletmeleri hormonlu büyümeye itmiş, tüketici aldığı krediyi ödeyemeyince, bankalar nakit sıkıntısı çekmeye başlamış, kredi kartları tıkanma noktasına gelen vatandaş da alışverişi kısmak zorunda kalmıştır. Bununla birlikte piyasada  dönen nakit, hacimsel daralmaya girmiş, bankalar gerek tüketiciye gerekse imalatçıya ya da tüccara verdiği kredi limitlerini düşürmeye başlamıştır. Hükümetin enflasyonla mücadele politikası gereği piyasaya sürülen para miktarı azaltılıp, piyasadan çekildi. Buda yetmezmiş gibi birde buna küresel kriz eklenince, zaten daralmış olan piyasa daha da küçülünce birçok sanayici, tüccar ve esnaf aradan çıkma noktasına gelmiştir.
Dün adliyede karşılaştığım arkadaşım aile boyu yıllardır tüccarlık ve sanayicilik yapan, babadan kalma esnaflığı ilerletip, sanayici olmayı başarmış bir aile şirketinin ortağı ve finans müdürü, bu aile babadan kalma oto yedek parça işini ilerletmiş, yurt dışına ihracat yapan bir fabrikaya sahip, aynı zamanda yedek parça imalatı yapıp, ihraç etmekte olan bir işletme, yakın tarihe kadar 100 personel istihdam ederken, yaşanan ekonomik kriz ve esnaf arkadaşının yaptığı hatayı ödeyebilmek adına personeli 50 kişiye düşürmüş, sadece Bulgaristan"da bir firma ile beş milyon dolarlık bir anlaşma yapmış, küresel kriz nedeniyle de sadece beş yüz bin dolarlık bölümü gerçekleşmiş, kalan kısmı da sallantıda, esnaf komşusuna da hatır çeki vermiş, ödemeyince kendisi ödemek zorunda kalmış, zaten sıkışık olan piyasa ekonomisine birde böyle bir olumsuzluk eklenince, çık çıkabilirsen işin içinden! Sizin anlayacağınız adamcağız on yaş birden yaşlanmış. Bu arkadaş benim çok yakın bir dostum olduğundan benimle dertleşti, nice insanımızın da bundan daha kötü durumda olduğunu tahmin edebiliyorum. Yıllarını ticarete adamış, onuruyla, şerefiyle hayatının belli bir noktasına gelmiş, çoluğuna çocuğuna belli imkanları bu güne kadar sunabilmiş olan bu insanların hali yazık günah değil mi? Bu insanlar bu şehre, bu ülkeye istihdam yaratmış, vergisini ödemiş namuslu, şerefli insanlar, devlet olmanın sorumluluğunu taşıyan devlet adamlarımızın, siyasetçilerimizin ve bürokratlarımızın, sanayicinin, tüccarın ve esnafın içerisinde bulunduğu bu duruma el atmaları gerektiği kanaatindeyim. Hükümet bu doğrultuda bazı güzel kararlar almış durumda, ancak bu tedbirler henüz yeterli değil, en önemli problem işletmelerin finans sorunları, bankalara olan kredi borçları konusunda bir iyileştirme yapılmaz ise önümüzdeki günlerde birçok işletmenin kapanma ile yüz yüze gelebileceğini unutmayalım.
İnancımız gereği komşusu aç iken tok yatan, bizden değildir düsturundan ötürü, etrafımızdaki insanların ekonomik durumu daha da kötüye gitmeden elimizden geleni yapmamız gerektiği kanaatindeyim. Komşumuz, arkadaşımız ve dostumuz ne kadar güçlü olur ise o kadar işimize yarayacağını da unutmayalım. Hoşçakalınız...