İnsan hayatında kaç kere yeniden başlar?
Ya da hayatına kaç kere yeni bir kapı açılır?

Bazen bitti dediğin yerden başlar.
Bazen hiç beklemediğin anda…
Bazen sen çabalarsın yeni bir sayfa açmaya, bazen elinde olmadan sürüklenirsin yeni açılan kapıya.

Bazen hüzünlüdür, zordur, yıpratır yeni bir hayata açılmak. Bazen de heyecanlı, sürprizlerle doludur. Çoğu kez bir bilinmeze doğru açılan kapıdır. Korkutur, endişe uyandırır ama merak edilir.

Önce bir doğumla başlar yeni bir başlangıç insan için. Ruhlar âleminden insanlar âlemine doğru... O zaman ilk yaptığımız ağlamaktır; o yeni hayatın ilk nefesini ciğerlerimize çekerken, bir bilinmeze doğru gözlerimizi açarken.

İlkokul hayatına başladığımız gün yeni bir başlangıçtır. Bireyselliği, öğrenmeyi, sosyalleşmeyi, yeni insanlar tanımayı, kendimizi ve hayatı keşfetmeyi sağlayan bir kapı… Uzun yıllar süren, hep bir seçim yapmaya sürükleyen ve sonunda geçimimizi sağlayacak, kariyer kapılarını açacak, bir kimlik kazandıracak zorlu bir yolun başı.

Meslek hayatına atılan ilk adım da yeni bir başlangıçtır. Ekonomik özgürlüğünü eline almak, kendini kanıtlamak, üretmek, faydalı olmak, alın terinin ve emeğin kıymetini bilmek için…

Evlilik de yeni bir hayatın başlangıcıdır. Hem gülerek hem ağlayarak girdiğimiz bir yol… Hayatımıza birlikte devam edeceğimiz, düşüncelerimize, duygularımıza, planlarımıza, acımıza, mutluluğumuza birini katan bir başlangıç… Yeni bir aile olmak ve onun ailesine, başka bir aileye dâhil olmak… Yeni bir hayat, yeni bir sen.

Zorlu, meşakkatli, eğitici, öğretici, yorucu bir yol… Herkesin can atarak, isteyerek, hayaller kurarak, hevesle istediği ama bazısını mutlu eden, bazısını hüsrana uğratan bir başlangıç… Çoğu zaman kaybettiğinden çok kazandığın bir başlangıç… Yeni başlangıçlar bazen bir annenin doğum sancısı gibidir; acının ve sabrın sonunda gelir mutluluk.

Bir anne için doğumun yeni bir başlangıç olması gibi… Anne olmak, ömür boyu taşıyacağın en değerli kimliğine açılan bir kapıdır. O kapıdan bir girdiğin zaman, hayatındaki tüm başlangıçlarda yanında taşıyacağın evladını, evlatlarını kazandığın bir kapı… Baba olmak da öyle… Her erkeği tam bir olgunluğa, sorumluluk sahibi olmaya zorlayan, ona değer katan, hem anneyi hem babayı tamamlayan bir başlangıçtır.

Yeni bir mahalleye ya da şehre taşınmak, bir okul kazanmak, bir terfi almak, bir gruba dâhil olmak, bir iş kurmak… Hepsi bizim için bir başlangıçtır. Tıpkı bir okulu bitirmek, bir işten çıkmak, bir evliliği bitirmek gibi… Çünkü bazen bitti dediğimiz yerde başlar yeni hayatlarımız.

Bazen de yaptığımız bir şey, söylediğimiz bir cümle, bizi sabahlatan bir düşüncedir yeni başlangıcımız. Kurduğumuz bir hayal, direndiğimiz bir ideal, bazen ne kadar düşsek de yeniden kalkışımızdır. Bazen bir kazancın sonunda, bazen bir kaybın ardında… Bazen yalnızlığımızda, bazen kalabalıklarda… Bazen ilkbahardan, bazen de sonbahardan sonra… Bir yaprağın soluşunda, bir çiçeğin açışında… Çocukluğumuz, ergenliğimiz, gençliğimiz, yaşlılığımız… Bazen de kaçırılan bir trendir yeni başlangıcımız. Hatta düşünürsek, hayatta bizi en çok zorlayan durumlardan biri olan ölüm bile bir başlangıç aslında…

Çoğumuz farkına bile varmayız bize açılan bu kapıların. Sıradan, olması gereken gibi gelir. Bir görebilsek, fark edebilsek, düşünebilsek aslında belki de yaşamın girdabına kendimizi fazla kaptırmayız. Çünkü hayatta hiçbir şey tesadüf değildir.

Biz yaşadıkça hep yeniden bir başlangıç vardır. Yeter ki değerlendirmeyi bilelim. Hiçbir şey sonsuza kadar sürmez.