beni affetme anne
haylaz çocuğun değilim senin
eğri büğrü yürüyorum işte
işte yine de seven kalpler falan

yer altına alsa
gök düşse üstüme
yine de var apaçık
varlar, kalpte ezberler
ve kalbinde ezberler

şaşıyorum elbet
yani bunca düşkünken
yine de varlar
demek ki düşmüyor insan
girmişse kalbe

sanırım biliyorlar
en çok ben severim
ezbere alınmış yüzler
kalbe nakşolmuşçasına
biliyorlar işte
bırakmaz bu kafa onları
aşk eğer bir bağsa
o bağ bende mevcut
biliyorlar

haylaz çocuğun değilim yani
yani ben, çocuğun bile değilim
düştüm de kanadım ben
kanadımdan tutan
kanadıma konan ne çok
ne çok nakşolmuş var

uzak bir çocuk, mona lizası hayatımın
yazıyor işte
uzak bir çocuk ki kundağı ezberimde
arıyor

kimi kime yazayım peki
kimi kimden çok seveyim
hayvan ahırı da değil elbet gönül dediğin
bırakmayan kim varsa
bırakmayarak
her nefeste hatırlayarak
ölmüyorsak bu nefes yüzündendir
her nefes, hatırlamak,özlemek

bu yüzden bırakmam sigarayı
her nefes
aklımda ne varsa dolsun diye içime