ESNAF BOĞULUYOR!

Bir araya gelip ortaklaşa iş yapamadıklarından söz eden mobilyacıların başlıca sorunları şöyle: “Ürettiğimiz şeyleri vitrinleyemiyoruz, iş var ama çalışan eleman yok, çırak sorunu yaşıyoruz, Giderek küçülüyoruz. Teşvik falan alamıyoruz. Beş altı kişinin bir araya gelip şirketleşme yapması lazım.”

LEVENT YILDIRIM: MALZEME SIKINTISI ÇEKİYORUZ İnegöl ve Ankara toplu mal üretimi yaptığı için fiyatlar uygun. Orada bir sunta 35 lira burada ise 55 lira. Buranın reklamını yapamıyoruz. Vatandaş alışmış büyük firmalardan alışveriş yapmaya. Aynı malı üretsek bile bizden almaz. Gider sırf adı var diye Bellona'dan İstikbal'den alır. Halbuki sağlamlık bakımından burası daha kaliteli. Malzeme sıkıntısı çekiyoruz. Ağacı bile Artvin'den alıyoruz. Eskiden 44 kişiydik şimdi 2 kişi olduk. Giderek küçülüyoruz. Teşvik falan alamıyoruz. Beş altı kişinin bir araya gelip şirketleşme yapması lazım. Fakat burada birlik ve beraberlik yok. Mesela ben bir şeyi yapamıyorum ama atıyorum Ahmet yapar diye bir düşünce yok. Kendi kardeşimizle bile ortak iş yapamıyoruz. En küçük şey burada sorun oluyor.

HAKAN POLAT: SİTENİN AÇILIŞI HALÂ YAPILMADI Mobilyacılar olarak ürettiğimiz malı satamıyoruz. Zanaatkar ustalar olmasına rağmen satamıyoruz. Kendi reklamımızı yapamıyoruz. Çoğu kişiler evliliklerin bizim sektörümüze yararlı olduğunu düşünüyor ama evlerin yapılması yeterli bizim için. Evlenende evlenmeyende mobilya alıyor. Buranın fiziki yapısından dolayı maliyet büyük. Bu yüzden adamlar gidip maliyeti düşük diye Bursa'dan alıyorlar. Meslektaşlarımızla bu birliktelikleri aynı çatı altında yürütmemiz lazım. Çıraklıktan beri bu işi yapıyorum kendi iş yerimi açtım fakat açılışımı yapamadım. Çünkü bu kadar yıl geçmesine rağmen sitenin açılışı hala yapılmadı. Bu yüzden bende kendi iş yerimin açılışını yapamadım.

MUSTAFA BABAOĞLU: TANITIM YETERSİZ Piyasadaki ürünler farklı ama kalite farkı hiç yok. Trabzon mobilya sektöründe ileride. İstanbul'dan sonra ikinci sırada olduğunu düşünüyorum. İnegöl çok tercih edilmesine rağmen fuarları gezdiğimizde İnegöl'ü pasif gördük. Bu siteyle ilgili tanıtım yetersiz. Açılışımız bile hala yapılmadı. 17 sene oldu açılalı ama kimsenin buradan haberi yok. Sitemizde uyumsuzluk olduğu için esnafa güven olmuyor. Burada vade farkı uygulanır. Anlayışlı mobilyacılarda vardı ama imalatçı mağazayı ezdi. 60 yılı geçiyor bu işteyim. Sekiz kişi çalışıyoruz. Oda siteye sahip çıkmıyor. Yaptığım ürünlere ömür boyu garanti veriyorum. ISO belgesi gibi bir uygulamamız yok ama ürünlerimizde bizden kaynaklı bir sorun çıkarsa yeniden yaparız.

İBRAHİM KIRCI: İŞ VAR AMA ÇALIŞAN ELEMAN YOK Burada imalat ve kalite farklı. Burası daha ucuz ama İnegöl, Bursa vb. şehirler daha ucuz. Buradaki mağazalar bile oralardan alıp satıyorlar. Burası çok pahalı. İş var ama çalışan eleman yok. 4 yıldır çırak bulamıyorum. Önceden okul kapanınca millet iş arardı. Şimdi kaçıyorlar. El işçiliği falan kalmadı, her şey hazır. Fakat kimse anlamıyor. Sadece orta yaş üzeri anlıyor. Yönetim kendi çıkarlarıyla uğraşıyor. Bizimle ilgilenmiyor. Mesela müşteri geldiğinde tozdan ve kokudan rahatsız oluyor ama bunun için bile önlem alınmadı.