CEM DİZDAR DENGE'YE KONUŞTU!

Samsunspor ekonomik sorunlarını şirketleşerek çözerek geçtiğimiz sezona 'Uyanış Sezonu' sloganıyla 'Bir Şehir Gelir Ardından' mottosuyla sezona Taner Taşkın ile giriş yaptı. Ancak beklenen şampiyonluk gelmedi. Şehirde büyük hayal kırıklığı var. Bunun sebeplerini neye bağlıyorsunuz?

Onca beklentinin ardından bir üst lige çıkamayışın nedenlerini daha doğru analiz edecek olanlar kuşkusuz süreci yürüten yöneticiler olacaktır. Nerede neyi eksik ya da yanlış yaptıklarını alt alta yazdıklarında problemin tamamını değilse de önemli bölümünü çözmüş olurlar. Ancak bunun için çok sağlam hatta zaman zaman acımasızlık seviyesine ulaşacak bir özeleştiri süreci gerekir. Kendi adıma izleyebildiğim kadarıyla ve sonuç üzerinden değerlendirme yapabilirim. Sezon başında çok güvendiğim bir teknik direktörü tanıdığım yöneticilere önermiş biri olarak belirleyici problemin kazandığı maçtan sonra teknik adamın gönderilişi olduğunu düşünüyorum. Bu durum hocayla kan bağı kurmuş oyuncular üzerinde şaşırtıcı ve yıkıcı bir etki bırakmış olabilir. Beri yandan İsmet Taşdemir'i kimin, hangi gerekçelerle tercih ettiği de bu bağlamda bir başka soru. Yarışılan lige ait sonuçlara doğrudan etki edecek oyuncuların yokluğu ile takıma hava getirecek genç oyuncuların ekibe katılmamış olmaları da diğer sorunlar gibi duruyor. Ligin ilk devresini iyi yerde bitirmiş ve fikstür görece rakiplere göre daha uygunken basit olarak algılanan maçlardaki gevşemelerde bu olumsuz sonucun oluşmasına yol açtı diye düşünüyorum.

Samsunspor tarafından yeni sezona da 'Yükseliş Sezonu' sloganıyla girileceği deklare edildi. Halen teknik adam İsmet Taşdemir gönderilemedi. Ancak İrfan Buz ile 3 yıllık anlaşma sağlandı. Söz konusu teknik adamları nasıl değerlendiririsiniz?

Ben teknik adam isimlerine takılmam. Takıldığım teknik adam tercihindeki gerekçelerdir yani yönetici tavrı. Kimi takımın hangi verilerine göre seçtikleridir belirleyici olan. Süreci yakından izlemiyorum ama Taşdemir'in sözleşmesi fesh edilmeden Buz ile anlaşılması zaten çözümsüzlüğün ta kendisidir... Görülüyor ki, paralar yani takımın enerjisi çok kolay heba ediliyor. Ne yazık ki bu durum çok tanıdık! Yine de olmaz değil ama gidiş yolu doğru değil. Bu tür olumsuzluklara rağmen yine de sonuca ulaşıyorsanız bu sizin yaptıklarınızdan daha çok rakiplerinizin yapamadıklarıyla ilgilidir, bunu da gözden kaçırmamak gerek. Ben her zaman yeni ve oyuna ilerici formüller kazandıran teknik adamlardan yanayım. Şu "Ligi biliyor, ülke futbolunu tanıyor" gibi klişe safsatalardan uzaklaşmak ülke futbolunun kurutuluşunun önemli adımlarından biridir.

Bu şehrin takımı neden final maçlarını başaramamakta?  Neden son düzlüğe girildiğinde kenetlenip o işi beceremiyor?

Yanıt sanırım basit; takım iyi değil. İyi çalışmamış ve uzun soluklu yarışlara hazır değil. İyi takım işi en riskle ihtimallere açık son düzlüklere bırakmaz.

Samsunspor'un 'Yılport' şirketi ile şirketleştirilmesini ve artık bir çok takımın bu şekilde şirketleştiğini düşünürsek, Türk futbolunun kurtuluş çaresi bu mudur?

Kurtuluş reçeteleri tek değildir. Bu seçeneklerden sadece biri olabilir. Para ile futbol arasında doğrusal ilişki kurmaya çalışan bakış açısı "hazıra konmacı"dır. Kapitalist ekonomide üretim ile sermaye sahipliği arasında doğrusal ilişki kurulur. Oysa bu önerme yanlıştır. Üretimin üç bileşini vardır; emek, sermaye ve üretim aracı. Sermaye sahipliği ile üretim arasında doğrusal ilişki kurulamaz. Hele ki endüstriyel futbol gibi karmaşık ekonomik sistemlerde bunun iş görme garantisinden hiç söz edilemez. Çok az para ancak yüksek bilgi ve gayretle büyük mesafeler kat eden onca takım bize bunu anlatır ama gözler çoğunlukla City, Liverpool gibi İngiliz sermaye takımlarına kilitlenir. Oysa çalışılarak yapılacak işler satın alınarak yapılacaklardan hem daha kalıcı hem daha kıymetlidir.