Siyaset; yalan dolan, hile, adam kayırma, yandaş kollama, iş ve ihale takip etme, başkasına iftira, insanları ötekileştirmek, karalama, dedikodu, özel çıkar sağlama fırsatı elde etmek,  kartvizit sahibi olma yeri değildir.

Siyasetçi; yaptığı siyaseti sadece makam ve mevki sahibi olmak için değil, halkına ve sahip olduğu fikre en iyi hizmeti sunabilmek için siyasetçi olmalı. 

Seçilemeyince veya aday olamayınca çevresini dağıtmamalı. 

Siyasetçiler bu niyet üzerine olurlarsa, hem vazifelerini hakkıyla yerine getirir, hem de ülkeye ve halkına huzur verirler.

Doğruluktan ve dürüstlükten ayrılmamalı, sorumluluk sahibi olmalı. 
Adaletli ve merhametli olmalı.

Sadece kendisinin ve yakın çevresinin çıkarlarını değil tüm toplumunun çıkarlarını gözetmeli.

Öncelikle kendi ekip arkadaşlarına saygılı o kadarda dürüst davranmalı kesinlikle arkadan dolanarak puan elde etmemeli.

Ağzı sıkı olmalı kafasına takılanı, endişe duyduğu konuyu kendi ekibi içinde tartışmalı ve çözmeli.

O koltuğun asıl sahibinin, seçen iradenin olduğunu hiç unutmamalı, başarısız olduğu takdirde koltuğu bırakabilme erdemine sahip olmalı.

Gelecek seçim için ne yapayımda seçileyim diye değil, daha iyi hizmeti nasıl yaparım diye çalışan ve düşünen biri olmalı.

Kısacası; halkının derdiyle hem hâl olmalı, tasada ve kıvançta onun yanında yer almalıdır... 

Şahsiyetli, bilgili ve kültürlü olmalı, söz söyleme ve ikna etme kabiliyetine sahip bulunmalı.

Siyasetçi; özüne, sözüne güvenilir, hak ve adaleti topluma eşit dağıtan prensip sahibi kararlı ve yürekli olmalı.

Hizmetinin varlığını her alanda hissettirmeli, sosyal bir kişiliğe ve etkinliğe sahip olmalı.
Net ve yalın, düzgün ve dürüst,verdiği sözün arkasında durmalı.
Donanımlı ve karakterli olmalı.

Büyük adam olduğunu iddia eden değil, zirvede olduğunu kabul etmeli.

Adam gibi adam olmalı.

Güç ve yetki bende sarhoşluğuna kapılmamalı.                 
                   
Ruhsal dengesi sağlam olmalı.

Herkesle selamlaşmalı, hiç kimseyi görmezlikten gelmemeli. 

Güvenilir olmalı. 

Şeffaf olmalı.

Çocukları sevmeli, gençlere güvenmeli. 

Dostlarını yönetici oldum diye unutmamalı.

Ben yiyeyim, sen yeme, ben diyeyim, sen deme, ben iyi, sen fena dememeli.