Bu Böyle

 

 Hayat o kadar boş ve anlamsız ki. Bunu anlıyorsunuz. Bazen öyle olaylara tanık olur, öyle anlar yaşarız ki her şeyin ne kadar boş olduğunu görürüz. Her şey anlamsızlaşır. İçinizden bir şeyler kopup gider. Ve anlamını yitirdiği her şeyle beraber geri gelmeyecek şekilde terk eder bizi. Çok geç olur.

 Her şeyin bizim başımıza gelmesine de gerek yoktur üstelik. Kendimize katı davranırız zaten. Hiç acımayız. Ama başkalarına dayanamayız. Duyduğumuz, gördüğümüz şeyler içimizi acıtır, gözümüzden yaşlar döker. İnsanları istemedikleri şeyleri yapmaya/yaşatmaya iten tüm nedenlere lanet olsun diyorum sadece. O noktaya getiren ve o dönemin şartlarında geçerli/gerekli olan tüm nedenlere…

 Sonradan Neden dedirten tüm nedenler. Hiç olmasa. Hiç olmamış gibi yapılsa. Yapılabilse. Bastırılsa. Bastırabilse insan keşke…

  Keşkeler yerini başka kelimelere bıraksa. Keşkenin verdiği duygu bizi yarı yolda bıraksa.

Ama bizi yarı yolda, yarı yolda bırakamadıklarımız bırakır hep. Biz vazgeçemeyiz yine de. Taki onlar bizden vazgeçene kadar. Onlar bizden vazgeçene kadar sinyallerini de veriyorlardır üstelik. Bencil olmaya başladıklarında, en ihtiyaç duyduğumuz anlarda yanımızda olmadıklarında, dürüst olmadıklarında, gelecekle ilgili hayallerinde yerimiz olmadığında, geceleri başını yastığa koyduğunda yanında yatan biz olmadığımızda, mutsuz olmamızın tek nedeni olduklarında, sevgi, şefkat ve övgüden noksan olduğumuzda artık vazgeçilmez değilizdir. Anlarız. Ama anlamazdan geliriz. Belki bizde biter diye bekleriz. Beklerken en beklenmedik anda da belki terk ediliriz. Belki terk ederiz. Belki düzelir diye sabrederiz.

  Genelde de sabrederiz çünkü bazı insanlar öyle vazgeçilmezdir, öyle çok severiz ki onları. Hani annesinden dayak yiyen bir çocuğun yine anne diyerek ağlaması gibi. Ondan nefret ederken bile onun kucağını ararız. Yanımızda onu isteriz. Canımızı sıkan insanların laflarına kulağımızı tıkar, gözümüzü olan bitene yumar, dilimizi kendi kendine homurdanma modunda tutar. Sabrederiz…

 Bazen sudan sebeplerimiz vardır sabretmek için. Bazen elimizi, kolumuzu bağlayanlar. Bazen kendimizden bile önce gelenler… Bazense, bazı şeylerin nedenini kendimizde bilmeyiz. Bilemeyiz.

 

Günün Sözü:

"İnsan hayatının dörtte üçünü yapamayacağı şeylerle geçirir."

Diderot

 

Önceki ve Sonraki Yazılar
Arşivi

Ayna

09 Mayıs 2012 Çarşamba 14:46
SON YAZILAR